Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Orzyszu

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
A-2254[1] z dnia 25.05.2006
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Orzysz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Historia
Data zakończenia budowy

1913

Aktualne przeznaczenie

świątynia katolicka

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• cegła
konstrukcja szkieletowa wypełniona cegłą

Wieża kościelna
• liczba wież


1 (sygnaturka- dzwonnica)

Liczba naw

1

Położenie na mapie Orzysza
Mapa konturowa Orzysza, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie gminy Orzysz
Mapa konturowa gminy Orzysz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Ziemia53°48′34,09″N 21°57′04,08″E/53,809469 21,951133
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusarzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Biała Piska Diecezji ełckiej. Mieści się przy ulicy Ełckiej.

Świątynia została wybudowana w 1913 roku. Wzniesiono ją na planie prostokąta. Jest to budowla murowana z cegły, posiada także część ścian o konstrukcji szkieletowej, wypełnionej cegłą, ustawiona na kamiennym fundamencie. Naroża świątyni są ujęte lizenami. Elewacja południowa posiada 6 osi, dwie środkowe osie są ujęte pozornym ryzalitem, wyznaczonym przez lizeny. Otwory okienne na fasadzie południowej są zamknięte od dołu, jak i od góry łukiem wklęsło-wypukłym. Nad ryzalitem jest umieszczony trójkątny szczyt z falistymi brzegami. Wewnątrz są umieszczone malowidła, dwie woluty, a także płaskorzeźba baranka. Elewacja wschodnia posiada osie wydzielone malowanymi lizenami. W centralnej części są umieszczone drzwi poprzedzone wysuniętymi pseudokolumnami połączonymi drewnianym łukiem odcinkowym. W osiach skrajnych są umieszczone po jednym, okna ujęte od dołu i od góry łukiem pełnym z uszami oraz z łukowato wygiętymi ściankami bocznymi. Szczyt trójkątny posiada falistą i ozdobną linię. W centralnej części znajdują się dwa okienka ujęte od dołu i od góry łukiem pełnym z uszami. W małym sczycie znajduje się półokrągłe okienko, a nad nim zegar. Cała elewacja jest ozdobnie pomalowana. Elewacja północna jest ślepo zakończona. Elewacja wschodnia posiada niesymetrycznie umieszczone drzwi oraz okienko. Obydwa otwory są płasko zamknięte. Szczyt jest trójkątny i nie posiada ozdób. Wewnątrz są umieszczone okienka, zamknięte płasko i jedno półokrągłe okienko w małym szczycie.[potrzebny przypis]

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2015-08-03] .