Kościół św. Mikołaja w Łężynach

Kościół św. Mikołaja
A-1350 z dnia 25.10.1994[1]
Kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Łężyny

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mikołaja w Łężynach

Wezwanie

św. Mikołaj

Historia
Data zakończenia budowy

1511

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• drewno modrzewiowe

Ołtarz
• liczba ołtarzy


3

Położenie na mapie gminy Nowy Żmigród
Mapa konturowa gminy Nowy Żmigród, u góry znajduje się punkt z opisem „Łężyny, kościół św. Mikołaja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łężyny, kościół św. Mikołaja”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łężyny, kościół św. Mikołaja”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łężyny, kościół św. Mikołaja”
Ziemia49°38′48,8″N 21°31′23,3″E/49,646889 21,523139
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Mikołaja w Łężynach – rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Mikołaja, wzniesiony w 1511, znajdujący się w Łężynach.

Historia

Kościół w Łężynach zbudowano w 1511 z drewna modrzewiowego. Wielokrotne przebudowy zmieniły jego pierwotny wygląd. W 1765 dobudowano do nawy od strony północnej murowaną zakrystię, położono posadzkę zastępując podłogę. W 1860 dostawiono murowany przedsionek, który obecnie pełni funkcję kaplicy. W 1910 przedłużono nawę. W 1929 wnętrze ozdobiono nową polichromią, a w 1930 przy wejściu dostawiono drewniany przedsionek. W czasie II wojny światowej żołnierze radzieccy palili w kościele ognisko. W latach 1998–99 przeprowadzono prace konserwatorskie w świątyni.

  • Elewacja południowa
    Elewacja południowa
  • Elewacja wschodnia
    Elewacja wschodnia
  • Od strony frontowej
    Od strony frontowej

Architektura i wyposażenie

Jest to budowla konstrukcji zrębowej, orientowana. Bryła świątyni składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium, znacznie szerszą nawą z zakrystią i dużym przedsionkiem. Całość pokryta blaszanym dachem jednokalenicowym, dwuspadowym z wieżyczką na sygnaturkę, nad nawą. Ściany oszalowane pionowo deskami.

We wnętrzu pozorne sklepienie kolebkowe. Na ścianach polichromia głównie architektoniczna oraz ze scenami figuralnymi o tematyce biblijnej na sklepieniu. W prezbiterium ołtarz główny barokowy pochodzący z około 1760 i obraz św. Katarzyny na złotym tle, w kaplicy ołtarz Jezusa Ukrzyżowanego. Chór muzyczny o prostej linii parapetu z prospektem organowym.

Prace dekoracyjne w kościele wykonał malarz Władysław Lisowski[2].

Otoczenie

Na terenie przykościelnym, współczesna murowana dzwonnica brama z 1858 zwieńczona dużym baniastym hełmem.

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-01-15] .
  2. ↑ Wojewódzki Program Opieki nad Zabytkami w Województwie Podkarpackim na lata 2018-2021. edziennik.rzeszow.uw.gov.pl, 2018. s. 70. [dostęp 2021-06-26].

Bibliografia

  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Sebastian Wypych Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2001, ss. 154, 155 ISBN 83-85557-88-1, ISBN 83-85368-79-5
  • Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego, KrzysztofK. Zieliński (red.), Rzeszów: Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Promocji Podkarpacia „Pro Carpathia”, 2015, s. 166, ISBN 978-83-61577-68-3, OCLC 922211420 .