Klemens Długaszewski
 | |
 porucznik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 listopada 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 lipca 1985 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki | Air Transport Auxiliary |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Klemens Długaszewski (ur. 23 listopada 1899 w Podzamczu, zm. 3 lipca 1985 w Warszawie) – polski pilot cywilny i wojskowy.
Życiorys
Urodził się 23 listopada 1899 w Podzamczu, w ówczesnym powiecie kępińskim Prowincji Poznańskiej, w rodzinie Szczepana (1864–1923) i Cecylii z Kuśnierczyków (1865–1936)[1]. Był młodszym bratem Stanisława (1892–1974), przemysłowca, rotmistrza Wojska Polskiego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Od 1919 służył w I lotniczym batalionie uzupełnień, szkolił się we Francuskiej Szkole Pilotów na Mokotowie, następnie w I Niższej Szkole Pilotów w Krakowie, Wyższej Szkoły Pilotażu w Poznaniu. Został dyplomowanym pilotem wojskowym i instruktorem pilotażu. Pracował w Wyższej Szkole Pilotów w Grudziądzu. Odszedł z Wojska Polskiego w 1922.
Został pilotem cywilnym w Polskiej Linii Lotniczej „Aerolloyd” SA, po przemianowaniu na „Aerolot” od 1923, później w Polskich Liniach Lotniczych LOT od 1 stycznia 1929. 31 marca 1930 osiągnął wynik 500 tys. przemierzonych kilometrów jako pilot, a 17 czerwca 1936 jako drugi po Kazimierzu Burzyńskim, Polak osiągnął 1 milion przelecianych kilometrów[2].
Podczas II wojny światowej służył jako pilot przy transportach transatlantyckich, a od 1940 w strukturach organizacji ATA[3]. Był porucznikiem Royal Air Force[4]. Po wojnie w 1946 powrócił do Polski i ponownie pracował w PLL „LOT”, do 1950 jako szef pilotów i rzeczoznawca, następnie ponownie jako pilot. Dwa miliony przemierzonych kilometrów lotów osiągnął w 1954. Łącznie legitymował się wynikiem 4 mln km i 22 tys. godzin. Od 1957 był przedstawicielem PLL „LOT” w Kopenhadze, od 1959 w Belgradzie. Od 1961 był instruktorem nawigacji w PLL „LOT”. Odszedł na emeryturę w 1964.
Zmarł 3 lipca 1985. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera pod murem V-1-71)[5].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (17 czerwca 1936)[6]
- Srebrny Krzyż Zasługi (6 lipca 1929)[7]
Przypisy
- ↑ ś.p. Szczepan Długaszewski. Parafia p.w. Nawiedzenia N.M.P. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ Drugi „milioner” Polskich Linii Lotniczych „Lot”. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 138 z 19 czerwca 1936.
- ↑ Krzystek 2012 ↓, s. 29.
- ↑ Klemens Długaszewski. listakrzystka.pl. [dostęp 2016-06-10].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: GRAVIEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-05-28] .
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 141, poz. 252 „za zasługi na polu rozwoju polskiej komunikacji lotniczej”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 154, poz. 395 „za zasługi związane z rozwojem polskiej komunikacji lotniczej”. Wymieniany jako „Klemens Długoszewski”.
Bibliografia
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Zenon Magaj: Na srebrnych skrzydłach. powiatowy.pl, 2012-01-29. [dostęp 2016-06-10].
- Klemens Długaszewski. onet.pl. [dostęp 2016-06-10].
- Klemens Długaszewski. listakrzystka.pl. [dostęp 2016-06-10].
- Ireneusz Grądziel: Kapitan pilot „Double Whisky”. tugazeta.pl, 2016-10-13. [dostęp 2016-10-22].
