Keith O’Brien

Keith Michael Patrick O’Brien

Kardynał prezbiter

Serve the Lord with gladness
Służcie Panu z weselem

Kraj działania

Szkocja

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1938
Ballycastle

Data i miejsce śmierci

19 marca 2018
Newcastle upon Tyne

Arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga

Okres sprawowania

1985–2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

3 kwietnia 1965

Nominacja biskupia

30 maja 1985
arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga

Sakra biskupia

5 sierpnia 1985

Kreacja kardynalska

21 października 2003
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Ss. Gioacchino ed Anna al Tuscolano

Odznaczenia

Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

5 sierpnia 1985

Konsekrator

Gordon Joseph Gray

Współkonsekratorzy

Bruno Heim
Thomas Winning

Konsekrowani biskupi
Kevin Rafferty	15 sierpnia 1990
Ian Murray	7 grudnia 1999
John Cunningham	28 maja 2004
Joseph Toal	8 grudnia 2008
Malachy John Goltok	19 maja 2011
Hugh Gilbert	15 sierpnia 2011
Stephen Robson	9 czerwca 2012

Współkonsekrowani biskupi
Roderick Wright	15 stycznia 1991

Keith Michael Patrick O’Brien (ur. 17 marca 1938 w Ballycastle, zm. 19 marca 2018 w Newcastle upon Tyne^[1]) – szkocki duchowny katolicki, arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga i przewodniczący Konferencji Biskupów Szkocji, kardynał.

Życiorys

Studiował na uniwersytecie i seminarium w Edynburgu; przyjął święcenia kapłańskie (również w Edynburgu) z rąk kardynała Gordona Graya 3 kwietnia 1965. Przez 20 lat prowadził działalność duszpasterską w archidiecezji Saint Andrews i Edynburg; był także kapelanem w kilku szkołach.

30 maja 1985 został mianowany arcybiskupem Saint Andrews i Edynburga; sakry biskupiej udzielił mu 5 sierpnia 1985 odchodzący w stan spoczynku metropolita kardynał Gray. W 1996 pełnił krótko obowiązki administratora apostolskiego diecezji Argyll. Wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, poświęconej Kościołowi europejskiemu (październik 1999). Był związany z zakonami Kawalerów Maltańskich (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji) i Rycerzy Grobu Pańskiego w Jerozolimie (Kawaler Krzyża Wielkiego).

W latach 2002–2012 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szkocji.

21 października 2003 Jan Paweł II mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Gioacchino e Anna al Tuscolano.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 25 lutego 2013 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa złożoną ze względu na wiek. O’Brien zrezygnował także dobrowolnie z udziału w konklawe 2013 z powodu oskarżeń o udział w aferach homoseksualnych^[2].

20 marca 2015 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z wszystkich uprawnień przysługujących mu jako kardynałowi Świętego Kościoła Rzymskiego. O’Brien zachował do śmierci honorowy tytuł kardynała, wraz z kościołem tytularnym, jednak bez prawa do udziału w konklawe, w zgromadzeniach konsystorza i jakichkolwiek innych publicznych wydarzeniach z życia Kościoła^[3]. 17 marca 2018 O’Brien ukończył 80 lat, osiągając wiek równoznaczny z utratą prawa udziału w konklawe niezależnie od tej rezygnacji. Zmarł dwa dni później.

Przypisy

↑ Cardinal Keith O'Brien dies after fall, bbc.com (dostęp: 19 marca 2018).
↑ W. Brytania: kard. Keith O’Brien rezygnuje z godności arcybiskupiej
↑ Pope confirms Cardinal O’Brien will play no further public church role. 2015-03-20. [dostęp 2015-03-20].