Kasztelania gdańska

Kasztelania gdańska – urząd senatorski dawnej Rzeczypospolitej, lokalizowany w l. 1467–1772 województwie pomorskim, zwyczajowo nazywana gdańską, choć z miastem Gdańskiem ani jego posiadłościami nie miała nic wspólnego^[1].

Kasztelanowie gdańscy^[2]

• Mikołaj Pilawski (1467–1478)
• Mikołaj Bażyński (1478–1480)
• Hojko ze Smoląga (1480–1482)
• Krzysztof Wojanowski (1482–1495)
• Andrzej Boroszewski (1499–1503)
• Mikołaj Szpot (1503–1512)
• Ludwik Mortęski (1512–1516)
• Jerzy Konopacki (1516–1518)
• Jan Baliński (1518–1531)
• Achacy Cema (1531–1546)
• Jan Bażyński (1546–1546)
• Jerzy Konopacki (1546–1549
• Fabian Czema (1549–1556)
• Jan Kostka (1556–1574)
• Maciej Żaliński (1574–1602)
• Michał Konarski (1602–1606)
• Stanisław Konarski (1606–1618)
• Samuel Konarski (1618–1626)
• Dymitr Wejher (1626–1628)
• Stanisław Działyński (1626–1637)
• Jan Zawadzki (1637–1642)
• Gerhard Denhoff (1642–1643)
• Stanisław Kobierzycki (1643–1656)
• Zygmunt Guldenstern (1656–1666)
• Jan Reinhold Heidenstein (1666–1673)
• Mikołaj Smogulecki (kasztelan gdański) (1673–1675)
• Michał Działyński (wojewoda chełmiński) (1676–1677)
• Jan Piotr Tuchołka (1677–1691)
• Marcin Kazimierz Borowski (1691–1709)
• Walerian Kruszyński (1709–1720)
• Krzysztof Teodor Czapski (1721–1724)
• Teodor Bogusław Krokowski (1724–1725)
• Franciszek Czapski (1725–1736)
• Ignacy Czapski (1736–1746)
• Jan Michał Grabowski (1746–1766)
• Józef Bernard Pruszak (1766–1774)
• Tomasz Tadeusz Pruszak (1775–1793)

Przypisy