Kaplica św. Mikołaja w Bachurach
| kaplica filialna | |||||||||||||||
 Kaplica św. Mikołaja we wsi Bachury | |||||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | Bachury | ||||||||||||||
| Wyznanie | prawosławne | ||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Diecezja | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 9/22 maja; 6/19 grudnia | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Michałowo  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu białostockiego  | |||||||||||||||
| 52°58′16″N 23°47′13″E/52,971111 23,786944 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kaplica pod wezwaniem św. Mikołaja – prawosławna kaplica filialna w Bachurach. Należy do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Jałówce, w dekanacie Gródek diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Historia
Pierwsza kaplica w Bachurach powstała w pierwszych latach po zawarciu unii brzeskiej, gdy część ludności zamieszkującej wsie Bachury i Jałówka odmówiła przyjęcia unii. Spontanicznie została wówczas wzniesiona kaplica nad brzegiem Łuplanki, przy której zamieszkał zakonnik prawosławny. Świątynia przetrwała kilkadziesiąt lat, po czym uległa zniszczeniu w pożarze i nie została odbudowana na pierwotnym miejscu. Mieszkańcy pobliskich wsi wznieśli jednak nową kaplicę, położoną w lesie, kilka kilometrów od pierwszej.
Według sprawozdania z wizyty dekanalnej z 1780 kaplica w Bachurach podlegała parafii w Jałówce. W końcu XVIII w., na skutek aktywnej działalności misyjnej unitów, prawosławni stracili obiekt. Wrócił on w ich posiadanie po przymusowej likwidacji Kościoła greckokatolickiego na Białostocczyźnie przez władze carskie w 1839. Kaplica spłonęła doszczętnie w 1905, jednak dzięki poparciu proboszcza parafii w Jałówce ponownie została zrekonstruowana. Nowo wzniesiony budynek został pokryty gontem, we wnętrzu ponownie znalazła się ocalona z pożaru cudowna ikona św. Mikołaja. Obiekt został zdewastowany, gdy prawosławna ludność okolic udała się w 1915 na bieżeństwo. Wyremontowana w okresie międzywojennym kaplica spłonęła z całym wyposażeniem w 1941, w wyniku ostrzału artyleryjskiego wsi.
W 1948 ze składek wiernych została wzniesiona nowa świątynia. Znalazło się w niej 14 ikon podarowanych przez cerkiew w Jałówce. Budynek został wyremontowany w latach 70. XX w., jednak w 1976 wnętrze obiektu zostało zdewastowane przez nieznanych sprawców, którzy zrabowali lub zniszczyli większość ikon i chorągwi. Ponownie w uzupełnieniu wyposażenia cerkwi pomogła parafia w Jałówce. W latach 90. XX w. kaplica została rozbudowana.
Obiekt został poświęcony 13 września 1999 r. przez biskupa białostockiego i gdańskiego Jakuba.
W 2018 r. wyremontowano wnętrze świątyni.
Nabożeństwa w kaplicy odbywają się w wyznaczone ważniejsze święta.
Architektura
Budowla drewniana, konstrukcji zrębowej. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Dachy kaplicy blaszane, jednokalenicowe. Wejście poprzedzone dwuspadowym daszkiem (z trójkątnym szczytem), wspartym na dwóch słupach. Nad nawą dach dwuspadowy z wieżyczką zwieńczoną cebulastym hełmem. Nad prezbiterium dach trójspadowy.
Bibliografia
- Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna, Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie, Orthdruk, Białystok 2006, ISBN 83-85368-69-8
- Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 147–149, 223
Linki zewnętrzne
- Kościoły drewniane, Bachury
- p
- d
- e
Cerkwie w Białymstoku i powiecie białostockim
