Justus Lipsius

Justus Lipsius, Joost Lips lub Josse Lips (ur. 18 października 1547 w Overijse, zm. 23 marca 1606 w Lowanium) – flamandzki filozof neostoicki^[1], filolog klasyczny i historyk. Jeden z najwybitniejszych znawców języka, historii i kultury starożytnego Rzymu.

Urodzony w brabanckim mieście Overijse, został wcześnie wysłany na nauki do jezuickiego kolegium w Kolonii, ale kiedy miał 16 lat rodzice przenieśli go na uniwersytet w Leuven, gdyż nie chcieli, by został członkiem Towarzystwa Jezusowego.

Jego Orationes octolenae potissimum habitae e tenebris erutae et in gratiam studiosae iuventutis foras productae zostały umieszczone w index librorum prohibitorum dekretem z 1613 roku a Epistolarum (quae in centuriis non extant) decades xiix, quibus accedunt poematia eiusdem; omnia nunc noviter collecta evulgataque studio et opera doctorum virorum dekretami z 1626 roku^[2].

Dzieła

• Variarum lectionum libri IV, 1569
• Politicorum sive civilis doctrinae libri VI
• De constantia libri II, 1584
• Manuductio ad stoicam philosophiam
• Physiologia stoicorum
• Iusti Lipsi de Cruce: ad sacram profanamque historiam utiles, Éd. Jan Moretus, Antverpiae, ex officina Plantiniana, apud Ioannem Moretum, 1593
• De cruce libri tres, Antwerpia, 1629

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dzieła Justusa Lipsiusa w bibliotece Polona
• JanJ. Papy JanJ., Justus Lipsius, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 25 sierpnia 2011, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-08]  (ang.).
• JohnJ. Sellars JohnJ., Justus Lipsius, Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 [dostęp 2018-06-27]  (ang.).
• Justus Lipsius – jego pierwsza książka o stałości (ang.)
• Justus Lipsius – jego druga książka o stałości (ang.)
• Justus Lipsius – O Stałości: Księgi dwoie barzo rozkoszne y użyteczne teraz świeżo z łacińskiego na rzecz polską przełożone. [1]