Joshua Pim

Joshua Pim
ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1869
Bray

Data i miejsce śmierci

15 kwietnia 1942
Dublin

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1887

Zakończenie kariery

1902

Gra pojedyncza
Wimbledon

W (1893, 1894)

Gra podwójna
Wimbledon

W (1890, 1893)

Joshua Pim (ur. 20 maja 1869 w Bray, zm. 15 kwietnia 1942 w Dublinie) – irlandzki tenisista, zwycięzca Wimbledonu.

Pim był z wykształcenia lekarzem.

Kariera tenisowa

W 1890 roku zadebiutował w Wimbledonie. W 1891 roku Pim, mimo kontuzji ręki, doszedł do finału turnieju pretendentów (All Comers), przegrywając z Wilfredem Baddeleyem[1]. Do obrony tytułu w 1891 roku nie przystąpił chory Willoughby Hamilton, mający zagwarantowany udział we właściwym finale (challenge round), w związku z czym w większości statystyk wimbledońskich Pim figuruje jako finalista tej edycji.

W latach 1891–1894 Joshua Pim nieprzerwanie toczył na Wimbledonie decydujące mecze z Wilfredem Baddeleyem. W 1892 roku ponownie przegrał (tym razem we właściwej challenge round), ale w 1893 i 1894 roku to on był górą, pierwszy mecz wygrywając w czterech, a drugi w trzech setach[1]. W 1895 roku Pim nie mógł wystąpić w turnieju i tytuł ponownie przypadł Baddeleyowi, który w finale All Comers pokonał Wilberforce’a Eavesa.

W 1890 roku Pim odniósł pierwsze z dwóch zwycięstwo w grze podwójnej, a dokonał tego z Frankiem Stokerem. Rok później przegrał w challenge round z braćmi Baddeleyami (Wilfredem i Herbertem), ale w 1893 roku ponownie triumfował ze Stokerem, po pokonaniu Harolda Barlowa i Ernesta Lewisa. W 1892 roku, razem z Haroldem Mahonym, Pim doszedł do finału turnieju pretendentów.

Poza Wimbledonem Joshua Pim triumfował trzykrotnie w mistrzostwach Irlandii (1893, 1894, 1895). W połowie lat 90. zawiesił swą karierę i skoncentrował się na pracy lekarza. Powrócił do tenisa w 1902 roku, kiedy niespodziewanie zajął miejsce Lawrence’a Doherty’ego w reprezentacji Wysp Brytyjskich w Pucharze Davisa, co było decyzją mocno krytykowaną. Pim przegrał oba swoje mecze, z Malcolmem Whitmanem i Williamem Larnedem, czym przesądził o porażce Brytyjczyków z Amerykanami[1].

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2–2)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1891 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Wilfred Baddeley 4:6, 6:1, 5:7, 0:6
Finalista 2. 1892 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Wilfred Baddeley 6:4, 3:6, 3:6, 2:6
Zwycięzca 1. 1893 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Wilfred Baddeley 3:6, 6:1, 6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 1894 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Wilfred Baddeley 10:8, 6:2, 8:6

Gra podwójna (2–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1890 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Frank Stoker Wielka Brytania Ernest Lewis
Wielka Brytania George Hillyard 		6:0, 7:5, 6:4
Finalista 1. 1891 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Frank Stoker Wielka Brytania Wilfred Baddeley
Wielka Brytania Herbert Baddeley 		1:6, 3:6, 6:1, 2:6
Zwycięzca 2. 1893 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Frank Stoker Wielka Brytania Ernest Lewis
Wielka Brytania Harold Barlow 		4:6, 6:3, 6:1, 2:6, 6:0

Przypisy

  1. ↑ a b c Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia

  • Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-12]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-11-12]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-11-12]  (ang.).
  • Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
  • ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
  • p
  • d
  • e
Triumfatorzy Wimbledonu w grze podwójnej (XIX wiek)