Johann Peter Salomon : Życiorys, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Johann Peter Salomon

Portret Johanna Petera Salomona autorstwa Thomasa Hardy’ego

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1745 (data chrztu)
Bonn

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

28 listopada 1815
Londyn

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

skrzypek, kompozytor, impresario

Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Peter Salomon (ochrzczony 20 lutego 1745 w Bonn, zm. 28 listopada 1815 w Londynie^[1]^[2]^[3]) – niemiecki skrzypek, kompozytor i impresario.

Życiorys

Urodził się w tym samym domu, co Ludwig van Beethoven^[3]. Był synem Philippa Salomona, członka zespołu obojowego na dworze w Bonn^[1]. W 1758 roku sam został członkiem kapeli dworskiej^[1]^[2]^[4]. Od 1764 do około 1780 roku przebywał na dworze księcia Henryka w Rheinsbergu i Berlinie jako koncertmistrz i nadworny kompozytor^[1]^[2]^[3]^[4]. Około 1780 roku wyjechał do Paryża, skąd niedługo potem udał się do Londynu^[1]^[2]^[3]. W 1781 roku dał pierwszy publiczny koncert w londyńskim Covent Garden Theatre^[1]^[2]. Zdobył sobie sławę jako solista i kameralista, od 1783 roku organizował też koncerty abonamentowe^[1]^[2]. Był ważnym animatorem życia muzycznego, dbając o wysoki poziom wykonawczy sprowadził do Anglii wielu włoskich śpiewaków, nakłonił też do przyjazdu do Londynu Josepha Haydna, któremu zlecił napisanie 6 symfonii, znanych dzisiaj jako „symfonie londyńskie” lub „symfonie Salomona”^[1]^[2]^[4]. W 1813 roku został jednym z założycieli Philharmonic Society i poprowadził jego pierwszy koncert^[1]^[2]^[4]. Został pochowany w opactwie Westminsterskim^[4].

Zajmował się także komponowaniem, chociaż żadne z jego dzieł nie zdobyło sobie trwałego miejsca w repertuarze^[1]^[2]. Napisał opery Les Recruteurs (wyst. Rheinsberg 1771), Le Séjour du bonheur (wyst. Berlin 1773), Titus (wyst. Rheinsberg 1774), La Reine de Golconde (wyst. Rheinsberg 1776) i Windsor Castle, or The Faid Maid of Kent (wyst. Londyn 1795), oratorium Hiskias (wyst. 1779), ponadto pieśni, koncerty skrzypcowe, tria smyczkowe, kwartety smyczkowe, sonaty na skrzypce i wiolonczelę^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 25. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3124. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c ^d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 492–493. ISBN 978-0-8108-7183-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Michael Kennedy: The Concise Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2004, s. 632. ISBN 0-19-860884-5.