Joan Didion

Joan Didion
Zdjęcie portretowe Joan Didion. Starsza kobieta z włosami przyciętymi nad ramionami i prostą grzywką. W tle fragment flagi z białymi i czerwonymi pasami.
Joan Didion (2008)
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1934
Sacramento

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 2021
Nowy Jork

Narodowość

amerykańska

Dziedzina sztuki

literatura

Nagrody

National Book Award

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Joan Didion (ur. 5 grudnia 1934 w Sacramento, zm. 23 grudnia 2021 w Nowym Jorku[1]) – amerykańska dziennikarka, eseistka, powieściopisarka i scenarzystka. Przedstawicielka nurtu Nowego Dziennikarstwa.

Życiorys

Urodziła się 5 grudnia 1934 roku w Sacramento[2]. W 1956 roku[2] uzyskała bakalaureat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[3]. Dzięki zwycięstwu w konkursie literackim magazynu „Vogue”[3] Didion przeniosła się po studiach do Nowego Jorku, by pracować w jego redakcji (1956–1963)[2]. W tym samym okresie pracowała nad debiutancką powieścią Run River, która ukazała się w 1963 roku[3][4]. Po ślubie z Johnem Gregorym Dunne’em powróciła w 1964 roku do rodzinnej Kalifornii[2]. Małżeństwo współpracowało przez wiele lat przy pisaniu artykułów i scenariuszy[3].

Didion tworzyła w duchu Nowego Dziennikarstwa, jej prace porównywano m.in. do Toma Wolfeʼa[4]. W swojej twórczości dziennikarskiej opisywała świat z brutalną szczerością, jednocześnie zdradzając nostalgię za mityczną Ameryką swojego dzieciństwa[3]. W jej oszczędnym stylu można wyczuć wpływ dzieł Ernesta Hemingwaya[3]. Do jej najbardziej znanych prac należą dwa zbiory wcześniej publikowanych artykułów prasowych: Slouching Towards Bethlehem oraz The White Album, w których bezkompromisowo opisała Amerykę (a w szczególności Kalifornię) lat 60. i 70.[4], portretując m.in. ruch hippisowski, czy kreśląc pogardliwy obraz feminizmu jako nurtu, który wiktymizuje kobiety, stawiając je w roli ofiar mężczyzn[3].

W 2005 roku zdobyła National Book Award za Rok magicznego myślenia, opowieść o jej małżeństwie i śmierci męża[2]. Dwa lata później dokonała adaptacji teatralnej książki[2].

W 2013 roku Didion przyznano National Humanities Medal[2]. W 2017 roku powstał o niej dokument pod tytułem Joan Didion: The Center Will Not Hold[2].

Odbiór w Polsce

W warszawskim Teatrze Studio pod opieką artystyczną Bartosza Zaczykiewicza powstał monodram na podstawie Roku magicznego myślenia, w którym zagrała Ewa Błaszczyk. Premiera miała miejsce 14 listopada 2008 roku[5].

Twórczość

Joan Didion (1970)

Za źródłem[2]:

Powieści

  • 1963: Run River, wyd. pol.: Rzekobieg. Mira Michałowska (tłum.). Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987. ISBN 83-06-01449-9.
  • 1970: Play It as It Lays, wyd. pol.: Graj jak się da. Anna Kołyszko (tłum.). Wydawnictwo Literackie, 1986. ISBN 83-08-01534-4.
  • 1977: A Book of Common Prayer, wyd. pol.: Modlitewnik. Mira Michałowska (tłum.). Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1986. ISBN 83-07-01452-2.
  • 1984: Democracy, wyd. pol.: Demokracja. Mira Michałowska (tłum.). Państwowy Instytut Wydawniczy, 1991. ISBN 83-06-02109-6.
  • 1996: The Last Thing He Wanted

Eseje i zbiory artykułów

  • 1968: Slouching Towards Bethlehem, wyd. pol.: Dryfując do Betlejem, Mikołaj Denderski (tłum.). Wydawnictwo Cyranka, 2021. ISBN 978-83-957-8383-8
  • 1979: The White Album, wyd. pol.: Biały album. Jowita Maksymowicz-Hamann (tłum.). Grupa Wydawnicza Relacja, 2022. ISBN 978-83-67216-71-5
  • 1983: Salvador
  • 1987: Miami
  • 1992: After Henry – zbiór znany także pod tytułem Sentimental Journeys
  • 2001: Political Fictions
  • 2003: Where I Was From

Inne

  • 2003: The Year of Magical Thinking, wyd. pol.: Rok magicznego myślenia. Hanna Pasierska (tłum.). Prószyński i S-ka, 2007. ISBN 978-83-7469-518-3.
  • 2011: Blue Nights, wyd. pol.: Błękitne noce. Jowita Maksymowicz-Hamann (tłum.). Grupa Wydawnicza Relacja, 2022. ISBN 978-83-67216-04-3
  • 2017: South and West

Scenariusze filmowe

Wraz z mężem:

  • 1971: Narkomani (Panic in Needle Park), reż. Jerry Schatzberg
  • 1972: Graj jak z nut (Play It as It Lays, adaptacja własnej powieści), reż. Frank Perry
  • 1976: Narodziny gwiazdy (A Star Is Born), reż. Frank Pierson
  • 1981: Prawdziwe wyznania (True Confessions), reż. Ulu Grosbard
  • 1996: Namiętności (Up Close & Personal), reż. Jon Avnet
  • 2020: Jego ostatnie życzenie (The Last Thing He Wanted), reż. Dee Rees

Przypisy

  1. WilliamW. Grimes WilliamW., Joan Didion, 'New Journalist' Who Explored Culture and Chaos, Dies at 87 [online], nytimes.com, 23 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-23]  (ang.).
  2. a b c d e f g h i Joan Didion, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-01-20]  (ang.).
  3. a b c d e f g Susan J.S.J. Zevenbergen Susan J.S.J., Didion, Joan, [w:] The Oxford companion to women's writing in the United States, CathyC. Davidson, LindaL. Wagner-Martin (red.), Oxford University Press, 1995, ISBN 978-0-19-989105-4 .
  4. a b c Didion, Joan, [w:] The Oxford companion to twentieth-century literature in English, JennyJ. Stringer (red.), Oxford: Oxford University Press, 1996, ISBN 978-0-19-151647-4 .
  5. Rok magicznego myślenia, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2021-01-20] .
  • ISNI: 0000000121033969
  • VIAF: 100261335, 100261326
  • LCCN: n78089822
  • GND: 118884131
  • NDL: 00437880
  • LIBRIS: tr5796nc5qqlc90
  • BnF: 11900149g
  • SUDOC: 026831635
  • SBN: CFIV015053
  • NKC: xx0055173
  • BNE: XX991146
  • NTA: 072849282
  • BIBSYS: 90051490
  • CiNii: DA03397997
  • Open Library: OL4441955A
  • PLWABN: 9810702637805606
  • NUKAT: n93080772
  • J9U: 987007274092405171
  • PTBNP: 133469
  • CANTIC: a11524248
  • LNB: 000249548
  • NSK: 000053457
  • ΕΒΕ: 98910
  • BLBNB: 000591117
  • KRNLK: KAC200606252
  • LIH: LNB:HGK;=tj
  • PWN: 3892557
  • Britannica: biography/Joan-Didion
  • NE.se: joan-didion
  • SNL: Joan_Didion
  • Catalana: 0022478
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 14989