Jerzy Kochanowski
 | Ten artykuł dotyczy kasztelana. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
 Korwin | |
| Rodzina | Kochanowscy herbu Korwin |
|---|---|
| Data śmierci | 1633 |
| Ojciec | Piotr Kochanowski |
| Matka | Anna Odrzywolska |
| Żona | Zuzanna Ostrowska |
| Dzieci | Stanisław, Jerzy, Zuzanna, Marianna |
Jerzy Kochanowski herbu Korwin (zm. w 1633 roku) – kasztelan małogoski w latach 1625-1633, stolnik sandomierski w latach 1620-1625, dworzanin i sekretarz królewski w 1613 roku[1].
Rodzina
Pochodził z zasłużonej dla kultury narodowej rodziny Kochanowskich herbu Korwin.
Był synem Piotra Kochanowskiego, chorążego sandomierskiego i Anny, córki Krzysztofa Odrzywolskiego herbu Nałęcz. Był bratankiem poety Jana i bratem stryjecznym Piotra (poety).
Wywód genealogiczny
| 4. Piotr Kochanowski | ||||||
| 2. Piotr Kochanowski | ||||||
| 5. Anna Odrowąż Białaczowska | ||||||
| 1. Jerzy Kochanowski | ||||||
| 6. Krzysztof Odrzywolski | ||||||
| 3. Anna Odrzywolska | ||||||
| 7. NN | ||||||
Kariera
- pełni różne funkcje finansowe w województwie sandomierskim (w 1613 i 1614 wybrano go szafarzem poborów tego województwa),
- od 1621 – sprawuje urząd ziemski stolnika sandomierskiego
- 10 lutego 1625 – zostaje mianowany kasztelanem małogoskim. Jako senator pełni różne funkcje deputackie zlecane mu na sejmie[2]. Deputat z Senatu na Trybunał Skarbowy Koronny w 1627 roku[3].
Jerzy Kochanowski pisał się z Konar i na Kieszkowie. Urząd kasztelana sprawuje aż do śmierci w roku 1633. Kasztelanię małogoską objął po nim Sebastian Wołucki.
Z małżeństwa z Zuzanną Ostrowską pozostawił dwóch synów: Stanisława, dworzanina królewskiego (zm. 1650) i Jerzego (zm. 1677) oraz dwie córki: Zuzannę i Mariannę.
Przypisy
- ↑ Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik CXIX, 2012, 2, s. 281.
- ↑ W latach 1627-1631 był kilkakrotnie deputatem do radomskiego trybunału skarbowego. Na coroczne sesje trybunału zjeżdżała do Radomia szlachta z całej Rzeczypospolitej
- ↑ Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 261.
Zobacz też
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny, t. 13, s. 193
Linki zewnętrzne
- Ci wielcy Polacy to nasza rodzina
