Jean Richepin

Jean Richepin

Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1849 Al-Madijja
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1926 Paryż
Dziedzina sztuki	dramat, poezja, proza
Odznaczenia

Jean Richepin (ur. 4 lutego 1849 w Al-Madijji, zm. 12 grudnia 1926 w Paryżu) – francuski dramaturg, pisarz i poeta^[1], członek Akademii Francuskiej od 1908 r. (fotel 2)^[2], przedstawiciel naturalizmu^[1].

Życiorys

Był synem lekarza. Porzucił studia medyczne na rzecz studiowania literatury na École normale supérieure w Paryżu^[1]. Po ukończeniu studiów w 1870 r. walczył w oddziałach partyzanckich podczas wojny francusko-pruskiej^[2]. W 1876 r. został skazany na miesiąc więzienia z powodu wulgarnego języka użytego w tomiku La Chanson des gueux^[1][2]. Od 5 marca 1908 r. był członkiem Akademii Francuskiej^[2].

Odznaczony Legią Honorową w klasie Komandora^[2].

Twórczość

W swojej twórczości skupiał się na opisywaniu niższych warst społecznych używając ostrego, wulgarnego języka^[1]. Tworzył tomiki poezji, m.in. Les Caresses (1877), Les Blasphèmes (1884), La Mer (1886), Mes Paradis (1894), Les Glas (1923); powieści, m.in. Les Étapes d’un réfractaire (1872), Lep (1881, wyd. pol. 1921^[3]), Miarka, la fille à l’ours (1883), Les Braves gens (1886), Césarine (1888), Les Grandes amoureuses (1896) oraz dramaty, m.in. Nana Sahib (1883) i Le Chemineau (1897)^[2].

Przypisy