Janusz Stanisław Iliński

Ten artykuł dotyczy generała. Zobacz też: inne osoby o tych imionach i nazwisku.
Janusz Stanisław Iliński
Ilustracja
Herb
Lis
Rodzina

Ilińscy

Data i miejsce urodzenia

1765
Romanów

Data i miejsce śmierci

26 lipca 1792
Markuszów

Ojciec

Jan Kajetan Iliński

Matka

Józefa Marianna Wessel

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Stanisław Iliński herbu Lis (ur. w 1765 w Romanowie, zm. 26 lipca 1792 pod Markuszowem) – generał inspektor kawalerii narodowej koronnej, szambelan królewski od 1789 roku[1].

W 1785 został szambelanem króla Stanisława II Augusta. Kupił rotmistrzostwo 12. chorągwi Kawalerii Narodowej w II brygadzie Rocha Jerlicza. 8 czerwca 1789 został generalnym inspektorem kawalerii. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława i w 1790 Orderem Orła Białego. Był posłem na Sejm Czteroletni z województwa kijowskiego w 1790[2]. Zwolennik konstytucji 3 maja, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej. Członek Sztabu Generalnego Wojska Koronnego w 1792 roku[3]. W czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1792 przybył do kwatery księcia Józefa Poniatowskiego w Kurowie już w momencie zawieszenia broni. Wdał się jednak w potyczkę z kozakami pod Markuszowem, gdzie zginął.

Przypisy

  1. ↑ Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 187.
  2. ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 323.
  3. ↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, [1792], s. 543.