Jan Bukowski : Życiorys, Ważniejsze dzieła, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Bukowski

Jan Bukowski (ok. 1916)

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1873
Barszczowice

Data i miejsce śmierci

1 września 1943
Nowy Targ

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, witraż

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Bukowski (ur. 10 stycznia 1873 w Barszczowicach^[1] (woj. lwowskie), zm. 1 września 1943 w Nowym Targu) – artysta, ilustrator, malarz, rysownik i witrażysta związany z nurtem Młodej Polski. Najbardziej znany z działalności artystycznej na polu typografii, ilustracji książkowej oraz malarstwa sakralnego, prekursor grafiki użytkowej.

Życiorys

Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Monachium, Paryżu i we Włoszech. Należał do grona założycieli Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. W latach 1904–1915 był kierownikiem artystycznym drukarni UJ, a od 1912 profesorem Szkoły Przemysłu Artystycznego w Krakowie, będącej wydziałem Państwowej Szkoły Przemysłowej. Współpracował z wieloma artystami Młodej Polski, w tym ze Stanisławem Wyspiańskim.

27 listopada 1929 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Ważniejsze dzieła

W 1919 roku wykonał polichromię nawy głównej o sklepieniu kolebkowym i naw bocznych w kościele cystersów w Mogile.
W 1918 zaprojektował mozaiki zdobiące stiukowe wnętrze konchy neorenesansowego ołtarza głównego w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie.
W kościele św. Kazimierza w Nowym Sączu wykonał obrazy w skrzydłach tryptyku, obraz główny oraz zaprojektował ołtarz.
W 1926 roku wykonał polichromie w Domku loretańskim w Krakowie.
W 1906 zaprojektował ekslibris Biblioteki Jagiellońskiej.

Okładka Jana Bukowskiego do Apokryfów Radlińskiego, 1905.
Mozaika w rogu Domu Suskiego w Krakowie nad portalem wejściowym zaprojektowana przez Jana Bukowskiego, Kraków pl. Dominikański 6, 1909.
Witraże w pracowni Tadeusza Stryjeńskiego, Kraków ul. Batorego 12.
Witraż na klatce schodowej domu Towarzystwa Lekarskiego
Kraków ul. Radziwiłłowska 4.
Polichromia na sklepieniu w bazylice oo. Jezuitów w Krakowie z lat 1914-1918
Polichromia we wnętrzu Domku Loretańskiego w Krakowie, 1926.
Polichromia we wnętrzu kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej w Krakowie.
Polichromia sklepienia nawy głównej kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Wacława
Opactwo cystersów, Mogiła

Przypisy

↑ M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu działalności artystycznej”.

Bibliografia

M. Wallis, Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1974.
Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2.
Piotr de Bończa Bukowski, Artur Jurczyszyn (red.): Sztuka Jana Bukowskiego, Fundacja Centrum Leczenia Szpiczaka, Kraków 2022, ISBN 978-83-964071-1-5