Język isirawa

Isirawa
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

1800 (2000)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy↗
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 srl
IETF srl
Glottolog isir1237
Ethnologue srl
BPS 1040 6, 0958 1
WALS isi
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język isirawa, także: okwasar, saberi (a. saweri) – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji (kabupaten Sarmi). Według danych z 2000 roku posługuje się nim 1800 osób[1].

Ethnologue (wyd. 22) podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wsie: Amsira, Arabais, Arsania, Kamenawari, Mararena, Martewar, Nisero, Nuerawar, Perkami, Siaratesa, Waim, Wari, Webro (kabupaten Sarmi)[1]. Dzieli się na dwa dialekty: zachodni i wschodni, przy czym różnice są niewielkie[1].

Ethnologue i Timothy Usher umieszczają go w rodzinie języków łańcucha Foja (tor-kwerba)[1][2]. Bywa też rozpatrywany jako izolat[3].

Służy jako lokalny język handlowy, jednakże traci na znaczeniu pod presją języka indonezyjskiego[1][4].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Isirawa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. Timothy Usher: Isirawa. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 lipca 2022)]. (ang.).
  3. Ross 2005 ↓, s. 30.
  4. Wurm 2007 ↓, s. 497.

Bibliografia

  • Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).
  • Malcolm Ross: Pronouns as a preliminary diagnostic for grouping Papuan languages. W: Andrew Pawley, Robert Attenborough, Robin Hide, Jack Golson (red.): Papuan Pasts: Cultural, Linguistic and Biological Histories of Papuan-speaking Peoples. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2005, s. 15–66, seria: Pacific Linguistics 572. ISBN 978-0-85883-562-7. OCLC 67292782. [dostęp 2023-03-19]. (ang.).