Język ingryjski
| Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Obszar | Ingria (Rosja), Federacja Rosyjska | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 120 (2010) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-2 | fiu | ||
ISO 639-3 | izh | ||
IETF | izh | ||
Glottolog | ingr1248 | ||
Ethnologue | izh | ||
WALS | izh | ||
SIL | IZH | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
W Inkubatorze znajduje się testowa wersja Wikipedii w języku ingryjskim |
Język ingryjski, zwany także iżorskim (ižoran keel) – język z grupy bałto-fińskiej języków uralskich, spokrewniony z fińskim i karelskim. Język ten jest używany przez niewielką liczbę osób należących do narodu Iżorian, zamieszkującego Ingrię, krainę historyczną w płn.-zach. Rosji (okolice Petersburga).
Spośród 820 Iżorian żyjących w 1989 na terenie ówczesnej Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej język ingryjski był językiem ojczystym dla ok. 300 osób.
Według danych z 2010 r. posługuje się nim 120 osób[1]. Najprawdopodobniej nie jest znany młodszym grupom wiekowym[2].
Wykazuje znaczne wpływy języków fińskiego i rosyjskiego[2].
Od języka ingryjskiego (iżoriańskiego) używanego przez Iżorian należy odróżnić dialekt języka fińskiego, także nazywany ingryjskim, używany przez Ingrian – Finów osiadłych na terenie Ingrii w XVII i XVIII wieku. Dialektem tym posługuje się kilka tysięcy osób.
Przypisy
- ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Ingrian, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Salminen 2007 ↓, s. 249.
Bibliografia
- Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne
- Ingrian, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-10-31] (ang.).
- p
- d
- e
języki fińskie |
| ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
języki ugryjskie |
|
- Britannica: topic/Ingrian-language
- БРЭ: 5229604