Józef Ziętkiewicz

Józef Ziętkiewicz
podpułkownik dyplomowany saperów podpułkownik dyplomowany saperów
Data urodzenia

8 kwietnia 1894

Data i miejsce śmierci

18 maja 1957
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. i k. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

Armia „Lublin”

Stanowiska

dowódca saperów armii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny)

Józef Ziętkiewicz (ur. 8 kwietnia 1894, zm. 18 maja 1957 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Do 1917 jego oddziałem macierzystym był Batalion Pionierów Nr 10, a później Batalion Saperów Nr 3. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1915 w korpusie oficerów piechoty[1][2][3].

Z dniem 10 marca 1924 został wyznaczony na stanowisko dowódcy XXI Batalionu Saperów[4]. 15 listopada 1925 został przeniesiony służbowo na roczny Kurs Fortyfikacyjny przy Oficerskiej Szkole Saperów w Warszawie[5]. W październiku 1926, po ukończeniu kursu, został przeniesiony do kadry oficerów saperów z równoczesnym przydziałem do Kierownictwa Fortyfikacji Obozu Warownego Górny Śląsk na stanowisko referenta[6].

Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów saperów, grupa liniowa[7]. W marcu 1939 pozostając w rezerwie personalnej oficerów przy Inspektorze Saperów był przydzielony do Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych w Warszawie na stanowisko oficera saperów w sztabie inspektora armii „na odcinku Baranowicze” gen. dyw. Tadeusza Piskora[8].

W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą saperów Armii „Lublin”[9]. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau[10]. Zmarł 18 maja 1951 w Warszawie[11]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A29-1-11)[12].

Ordery i odznaczenia

  • Złoty Krzyż Zasługi (18 marca 1933)[13]
  • Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami (Austria)[14]
  • Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austria)[14]

Przypisy

  1. Ranglisten 1916 ↓, s. 100, 858.
  2. Ranglisten 1917 ↓, s. 104, 1162.
  3. Ranglisten 1918 ↓, s. 146, 1413.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 106 z 9 października 1924 roku, s. 584.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 119 z 12 listopada 1925 roku, s. 644.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 25 października 1926 roku, s. 378.
  7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 243.
  8. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 418, 427.
  9. Głowacki 1986 ↓, s. 295, jako Zientkiewicz.
  10. Straty ↓.
  11. Głowacki 1986 ↓, s. 295.
  12. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  13. M.P. z 1933 r. nr 64, poz. 82 „za zasługi na polu administracji wojska”.
  14. a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1413.

Bibliografia

  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-05-22].