Józef Toliński

Józef Toliński (ur. 9 marca 1764 w Lataczu, zm. 6 grudnia 1823 w Warszawie) – polski żołnierz, generał brygady Wojska Polskiego Królestwa Polskiego.

Życiorys

Od wczesnej młodości służył w wojsku austriackim, gdzie osiągnął stopień porucznika. W 1794 przeszedł do Wojska Polskiego, gdzie był mianowany do stopnia rotmistrza w 1 pułku strzelców pieszych koronnych. Po wybuchu insurekcja kościuszkowskiej (1794) organizował na Lubelszczyźnie pułk milicji konnej i był mianowany do stopnia pułkownika. Potem pozostawał poza służbą. W 1806 wszedł do Armii Księstwa Warszawskiego. Uzyskał zatwierdzenie stopnia nieliniowego, zorganizował i w kolejnych kampaniach dowodził 13 Pułkiem Huzarów. W czasie inwazji na Rosję (1812) i kampanii saskiej (1813) dowodził Brygadą Jazdy. Generał z 1813. Od kwietnia 1814 pełniący obowiązki szefa sztabu wielkiego księcia Konstantego Romanowa. W lutym 1815 formalnie szef Sztabu Głównego WP. Dużo chorował przy czym zastępował go płk Siemiątkowski.

Był członkiem loży wolnomularskiej Jedność Słowiańska^[1]

Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (1812), francuskimi Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Legii Honorowej (1812 i 1813) oraz neapolitańskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Obojga Sycylii (1812)^[2]. W Królestwie Polskim został kawalerem Orderu św. Stanisława I klasy (1818)^[3].

Bibliografia

• H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Ofic. Wydawn. Ajaks, Pruszków 2001.
• Krzysztof R. Mazurski, Gen. Józef Toliński. Materiały do biografii. mazurski.pavlizm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-09)]., w: "Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej", t. 17, nr 130, wrzesień-grudzień 1988 r., s. 407-424.

Przypisy