Isopogon
 Isopogon anemonifolius | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | srebrnikopodobne | ||
| Rząd | srebrnikowce | ||
| Rodzina | srebrnikowate | ||
| Rodzaj | Isopogon | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Isopogon R. Br. ex Knight On the cultivation of the plants belonging to the natural order of Proteeae 93. 1809[3][4] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| I. anemonifolius (R.A. Salisbury) J. Knight (Protea anemonifolia R.A. Salisbury) (typ. cons.)[3] | |||
| |||
| |||
Isopogon R. Br. ex Knight – rodzaj roślin z rodziny srebrnikowatych (Proteaceae). Obejmuje 38 gatunków[5]. Rośnie naturalnie w Australii w stanach Australia Zachodnia, Australia Południowa, Queensland, Nowa Południowa Walia oraz Wiktoria[6].
Etymologia
Nazwa rodzajowa pochodzi z języka greckiego i oznacza równy („iso”) i broda („pogon”). Nazwa ta odnosi się do kępek włosów na wierzchołku okwiatu niektórych gatunków lub od włosow mniej więcej równej długości pokrywających owoce tego rodzaju[6].
Morfologia
- Pokrój
- Wiecznie zielone małe drzewa lub krzewy. Dorastają do 5 m wysokości[7].
- Liście
- Skórzaste, czasami mogą być różnych kształtów na tej samej roślinie – zarówno małe jak i bardzo duże. Mogą być nagie, jak i owłosione, całobrzegie. Pozbawione są przylistków[7].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostanach, ułożone naprzemianlegle, posiadają podsadki. Kwiatostany są gęste i mają kulisty lub jajowaty kształt[7].
- Owoce
- Spadają z rośliny przed następnym sezonem wegetacyjnym. Niemięsiste, owłosione. Owocnia nie pęka samoczynnie. Nasiona nie posiadają bielma. Zarodki posiadają 2(–8) liścienie[7].
Biologia i ekologia
Rośliny dwupienny. Mezofityczne (przystosowane do klimatu umiarkowanie wilgotnego) lub kserofityczne. Kwiaty są zapylane przez owady[7].
Systematyka
- Pozycja i podział rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzaj z rodziny srebrnikowatych stanowiącej grupę siostrzaną dla platanowatych, wraz z którymi wchodzą w skład rzędu srebrnikowców, stanowiącego jedną ze starszych linii rozwojowych dwuliściennych właściwych[2]. W obrębie rodziny rodzaj stanowi klad bazalny w plemieniu Leucadendreae P.H. Weston & N.P. Barker, 2006. Plemię to klasyfikowane jest do podrodziny Proteoideae Eaton, 1836[8][9].
- Wykaz gatunków[5]
- Isopogon adenanthoides Meisn.
- Isopogon alcicornis Diels
- Isopogon anemonifolius (Salisb.) Knight
- Isopogon anethifolius (Salisb.) Knight
- Isopogon asper R.Br.
- Isopogon attenuatus R.Br.
- Isopogon autumnalis Rye & T.D.Macfarl.
- Isopogon axillaris R.Br.
- Isopogon baxteri R.Br.
- Isopogon buxifolius R.Br.
- Isopogon ceratophyllus R.Br.
- Isopogon crithmifolius F.Muell.
- Isopogon cuneatus R.Br.
- Isopogon dawsonii R.T.Baker
- Isopogon divergens R.Br.
- Isopogon drummondii Hügel ex Jacques
- Isopogon dubius (R.Br.) Druce
- Isopogon fletcheri F.Muell.
- Isopogon formosus R.Br.
- Isopogon gardneri Foreman
- Isopogon inconspicuus (Meisn.) Foreman
- Isopogon latifolius R.Br.
- Isopogon linearis Meisn.
- Isopogon longifolius R.Br.
- Isopogon mnoraifolius McGill.
- Isopogon panduratus Hislop & Rye
- Isopogon petiolaris A.Cunn. ex R.Br.
- Isopogon polycephalus R.Br.
- Isopogon prostratus McGill.
- Isopogon pruinosus Hislop & Rye
- Isopogon robustus Foreman ex N.Gibson
- Isopogon scabriusculus Meisn.
- Isopogon sphaerocephalus Lindl.
- Isopogon teretifolius R.Br.
- Isopogon tridens (Meisn.) F.Muell.
- Isopogon trilobus R.Br.
- Isopogon uncinatus R.Br.
- Isopogon villosus Meisn.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-10] (ang.).
- ↑ a b Isopogon. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ Isopogon R. Br. ex Knight. Tropicos. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ a b Isopogon R.Br. ex Knight. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-18].
- ↑ a b Isopogon. The Plant List. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e H.R. Coleman: Isopogon Knight. Flora Base, 3 października 2008. [dostęp 2014-09-08]. (ang.).
- ↑ Peter H. Weston, Nigel P. Barker. A new suprageneric classification of the Proteaceae, with an annotated checklist of genera. „Telopea”. 11, 3, s. 314–344, 2006.
- ↑ Hoot, S.B. & Douglas, A.W. (1998). Phylogeny of the Proteaceae based on atpB and atpB-rbcL intergenic spacer region sequences. Australian Systematic Botany 11. p. 301-320
