Ileana Ongar

Ileana Ongar
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1950
Aleksandria

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Izmir 1971 sztafeta 4 × 100 m
srebro Izmir 1971 bieg na 100 m przez płotki
srebro Algier 1975 bieg na 100 m przez płotki
brąz Algier 1975 sztafeta 4 × 100 m

Ileana Ongar, po mężu Ranaldi (ur. 24 grudnia 1950 w Aleksandrii[1]) – włoska lekkoatletka, płotkarka, czterokrotna medalistka igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.

Kariera sportowa

Odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[2].

Zdobyła srebrny medal w tej konkurencji (przegrywając jedynie z Mileną Leskovac z Jugosławii, a wyprzedzając inną Jugosłowiankę Đurđę Fočić) oraz złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3][4]. Odpadła w eliminacjach biegu na 50 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[5].

Ponownie zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów przez płotki (za Nadine Fricault z Francji, a przed Đurđą Fočić), a także brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze[3][6]. Zajęła 8. miejsce w finale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].

Zajęła 6. miejsce w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, a na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie odpadła w półfinale tej konkurencji[7][8]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki[9].

Była mistrzynią Włoch w biegu na 100 metrów przez płotki w latach 1972–1978 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów i w sztafecie 4 × 200 metrów w 1971[10][11]. W hali była mistrzynią Włoch w biegu na 60 metrów przez płotki w latach 1971, 1972 i 1976–1978[12].

Wielokrotnie poprawiała rekord Włoch w biegu na 100 metrów przez płotki, od czasu 13,8 s uzyskanego 2 maja 1971 w Rzymie do wyniku 13,34 s, osiągniętego 13 czerwca 1976 w Fürth, a poprawionego dopiero w 1986 przez Patrizię Lombardo. Wyrównała również rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów z czasem 45,6 s (15 października 1971 w Izmirze)[13].

Przypisy

  1. a b Ileana Ongar [online], olympedia.org [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 543 [dostęp 2022-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14]  (ang.).
  3. a b Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  4. Şevket F.Ş.F. Erbay Şevket F.Ş.F., 1971 Mediterranean Games [online], athleticspodium.com [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 386 [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  6. Şevket F.Ş.F. Erbay Şevket F.Ş.F., 1975 Mediterranean Games [online], athleticspodium.com [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 402–403, 405–406 [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  8. Zygmunt Głuszek. Rekordowe mistrzostwa w Mediolanie. „Lekkoatletyka”. XXIII (265), s. 18–19, maj 1978. RSW „Prasa–Książka–Ruch”. (pol.). 
  9. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 559 [dostęp 2022-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14]  (ang.).
  10. Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  11. Campionati "assoluti" – donne. Tutti le campionesse italiane – 1923/2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it [dostęp 2022-01-28]  (wł.).
  12. Italian Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-28]  (ang.).
  13. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 265–266 i 363. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • 1969: Vettorazzo
  • 1970: Battaglia
  • 1971: Battaglia
  • 1972: Ongar
  • 1973: Ongar
  • 1974: Ongar
  • 1975: Ongar
  • 1976: Ongar
  • 1977: Ongar
  • 1978: Ongar
  • 1979: Lombardo
  • 1980: Battaglia
  • 1981: Lombardo
  • 1982: Rosati
  • 1983: Parmiggiani
  • 1984: Rosati
  • 1985: Lombardo
  • 1986: Massarin
  • 1987: Tuzzi
  • 1988: Tuzzi
  • 1989: Tuzzi
  • 1990: Tuzzi
  • 1991: Morandini
  • 1992: Morandini
  • 1993: Tuzzi
  • 1994: Tuzzi
  • 1995: Tuzzi
  • 1996: Tuzzi
  • 1997: Tuzzi
  • 1998: Di Terlizzi
  • 1999: Macchiut
  • 2000: Macchiut
  • 2001: Macchiut
  • 2002: Macchiut
  • 2003: Macchiut
  • 2004: Macchiut
  • 2005: Cattaneo
  • 2006: Macchiut
  • 2007: Cattaneo
  • 2008: Cattaneo
  • 2009: Cattaneo
  • 2010: Caravelli
  • 2011: Caravelli
  • 2012: Caravelli
  • 2013: Caravelli
  • 2014: Caravelli
  • 2015: Tessaro
  • 2016: Pennella
  • 2017: Cattaneo
  • 2018: Bogliolo
  • 2019: Bogliolo
  • 2020: Bogliolo
  • 2021: Bogliolo
  • 2022: Di Lazzaro

Portal:Lekkoatletyka