Hydroksyloamina

Hydroksyloamina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
podst.

azanol[1]

addyt.

dihydrydohydroksydoazot[1]

Inne nazwy i oznaczenia
hydroksyloamina (nazwa wyjściowa dla pochodnych organicznych)[1]
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

H3NO

Inne wzory

NH2OH

Masa molowa

33,03 g/mol

Wygląd

białe płatki lub igły[2]

Identyfikacja
Numer CAS

7803-49-8

PubChem

787

SMILES
NO
InChI
InChI=1S/H3NO/c1-2/h2H,1H2
InChIKey
AVXURJPOCDRRFD-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,21 g/cm³[2]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
dobrze rozpuszczalna[2]
w innych rozpuszczalnikach
dobrze rozpuszczalna w metanolu[2]
Temperatura topnienia

33,1 °C[2]

Temperatura wrzenia

58 °C[2]

Kwasowość (pKa)

5,94[2]

Budowa
Moment dipolowy

0,59 ± 0,05 D[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-04]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
hydroksyloamina >55% (roztwór wodny)
Środowisko Wybuchająca bomba Zagrożenie dla zdrowia Działanie żrące Wykrzyknik
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H200, H290, H302, H312, H315, H318, H317, H335, H351, H373, H400

Zwroty P

brak wiarygodnych danych

Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3]
hydroksyloamina ≤55% (roztwór wodny)
Środowisko Zagrożenie dla zdrowia Działanie żrące Wykrzyknik
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H290, H302, H312, H315, H318, H317, H335, H351, H373, H400

Zwroty P

P261, P273, P280, P305+P351+P338[4]

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[5]
hydroksylamina 50% (roztwór wodny)
0
2
0
 
Numer RTECS

NC2975000

Dawka śmiertelna

LD50 29 mg/kg (szczur, podskórnie)

Podobne związki
Podobne związki

hydrazyna, nadtlenek wodoru, chloroamina

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Hydroksyloaminanieorganiczny związek chemiczny, pochodna amoniaku, w której jeden atom wodoru został zastąpiony grupą hydroksylową. Najprostsza hydroksyamina.

Jest to bezbarwne higroskopijne, krystaliczne ciało stałe o temperaturze topnienia wynoszącej 33,1 °C. Jest silnie trująca, podczas ogrzewania rozkłada się z wydzieleniem ciepła.

Dobrze rozpuszcza się w wodzie i metanolu. Dobra substancja redukująca, czasem może jednak być utleniaczem. Słabo zasadowa, tworzy sole, z których najważniejsze to chlorowodorek hydroksyloaminy i siarczan hydroksyloaminy. Sole te są trwalsze niż wolna hydroksyloamina, ale również trujące.

Otrzymywana przez redukcję kwasu azotowego lub tlenków azotu (z wyjątkiem N
2
O
) w roztworze kwaśnym albo przez działanie zasadą na chlorowodorek lub siarczan hydroksyloaminy i oddestylowanie zmniejszonym ciśnieniem wydzielającej się hydroksyloaminy.

Stosowana jako środek redukujący i odczynnik w syntezie organicznej, np. do otrzymywania oksymów[6]:

R
2
C=O + NH
2
OH → R
2
C=NOH + H
2
O

Działanie hydroksyloaminy na organizm człowieka jest bardzo negatywne. Ma właściwości mutagenne. Reaguje z cytozyną w DNA, zamieniając ją na związek zbliżony do uracylu, działa też na enzymy komórkowe. W wyniku jej działania powstają często groźne mutacje punktowe[7][niewiarygodne źródło?].

Przypisy

  1. a b c Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G. i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 309, ISBN 978-0-85404-438-2  (ang.).
  2. a b c d e f g h CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-65, 5-87, 9-63, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
  3. a b hydroksyloamina ...%, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2017-01-04]  (ang.).
  4. Hydroksyloamina, roztwór (nr 467804) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2017-01-04]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. Hydroksyloamina (nr 467804) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2017-01-04]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. Robert T. Morrison, Robert N. Boyd: Chemia organiczna. T. 1. Warszawa: PWN, 1985, s. 732. ISBN 83-01-04166-8.
  7. Tablice biologiczne, WitoldW. Mizerski (red.) i inni, Warszawa: Adamantan, 2013, s. 302, ISBN 978-83-7350-243-7, OCLC 891265110 .

Bibliografia

Kontrola autorytatywna (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • LCCN: sh85063506
  • GND: 4160985-2
  • J9U: 987007533732005171
Encyklopedia internetowa: