Holenderskie imperium kolonialne
XVII wiek do XX wieku | |||||
| |||||
Dewiza: (niderl.) Eendracht maakt macht (Z jedności siła) | |||||
Konstytucja | Konstytucja Holandii | ||||
---|---|---|---|---|---|
Język urzędowy | niderlandzki | ||||
Stolica | Haga Amsterdam | ||||
Ustrój polityczny | imperium kolonialne | ||||
Typ państwa | imperium | ||||
Pierwszy władca | |||||
Ostatni władca | Wilhelmina | ||||
Waluta | gulden | ||||
niepodległość od Imperium hiszpańskie | 1581 | ||||
Podbicie przez I Cesarstwo Francuskie | 1806 | ||||
Religia dominująca | kalwinizm | ||||
Terytoria zależne | holenderskie kolonie |
Holenderskie imperium kolonialne – istniejące od XVII do XX wieku imperium kolonialne, w skład którego wchodziły należące do Królestwa Niderlandów kolonie w Azji, Afryce i obu Amerykach. Większość kolonii należących do imperium założona została przez Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską, działającą m.in. w Afryce Południowej i Azji Południowo-Wschodniej oraz Holenderską Kompanię Zachodnioindyjską, koncentrującą swą działalność na Karaibach.
Historia
Intensywny rozwój potęgi morskiej, powstałej w 1581 roku Republiki Zjednoczonych Prowincji spowodował, że w XVII wieku Holendrzy zdominowali światowy handel, a państwo holenderskie przeżywało tzw. Złoty Wiek, prowadząc jednocześnie kolonizację. Toczyli wówczas – ze zmiennym szczęściem – wojny z groźnymi rywalami: Anglią i Francją.
Z kolei w wieku XVIII – mimo że ten uznawany jest za okres schyłku potęgi imperium holenderskiego (tzw. „okres perukowy”) – rozwinęły się holenderskie kolonie na Karaibach i Gujanie oraz poszerzyło się panowanie Holendrów w Holenderskich Indiach Wschodnich (obecnie Indonezja) i na Cejlonie. W Afryce Zachodniej Holendrzy utrzymali Złote Wybrzeże i kontynuowali ekspansję Kolonii Przylądkowej w głąb Afryki Południowej[1].
Holandia utraciła wiele ze swoich terytoriów (m.in. Kolonię Przylądkową) oraz pozycję światowego mocarstwa po przegranej wojnie z Brytyjczykami (1780–1784) oraz zajęciu kraju przez rewolucyjne wojska francuskie i proklamowaniu Republiki Batawskiej w 1795. W XIX wieku Holandia odzyskała część byłych posiadłości, w tym Gujanę Holenderską (obecnie Surinam), które pozostawały pod holenderskim panowaniem aż do okresu dekolonizacji, który nastąpił po II wojnie światowej.
Obecnie, Holandia wraz ze swoimi byłymi koloniami – Arubą, Bonaire, Curaçao, Sabą, Sint Eustatius oraz Sint Maarten (dawne Antyle Holenderskie), tworzy Królestwo Niderlandów.
Przypisy
- ↑ Historia – hegemonia – kapitalizm. www.turowski.uni.wroc.pl. [dostęp 2014-07-20].
Linki zewnętrzne
Zobacz multimedia związane z tematem: Holenderskie imperium kolonialne |
- Dutch and Portuguese Colonial History. ColonialVoyage.com. [dostęp 2009-10-25]. (ang.).
- p
- d
- e
imperia kolonialne |
| ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
powiązane pojęcia |
- БРЭ: 2265783