Henryk Koniuszewski
 kapral | |
| Data urodzenia | 21 października 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 września 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki | 211 eskadra bombowa |
| Stanowiska | pilot |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Henryk Koniuszewski (ur. 21 października 1918, zm. 12 września 1939 w Miękiszu Starym) – kapral strzelec radiotelegrafista Wojska Polskiego.
Życiorys
Ukończył Szkołę Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy, a następnie otrzymał przydział do stacjonującego w Warszawie 1 pułku lotniczego. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako strzelec pokładowy w 211 Eskadrze Bombowej.
12 września 1939 wchodził w skład załogi złożonej z porucznika obserwatora Franciszka Kupidłowskiego, podporucznika pilota Stanisława Sierpińskiego oraz kaprala strzelca radiotelegrafistę Klemensa Mazura. Wystartowali na samolocie PZL P-37B Łoś z lotniska Gnojno-Owadno na lot bojowy, aby zbombardować hitlerowską kolumnę pancerną, która znajdowała się na szosie z Radymna do Jaworowa. Podczas powrotu samolot został zaatakowany przez niemieckie myśliwce Messerschmitt Me-109 i trafiony płonąc spadł na pola wsi Miękisz Stary, cała załoga poległa. Henryk Koniuszewski został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych[1].
Przypisy
- ↑ Dz. U. RP nr. 5/47
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5. s. 88;
- Miękisz Stary, Olsztyńska Strona Rowerowa
