Helena Jagiełowicz-Gawle
Data i miejsce urodzenia | 13 lipca 1934 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 października 2020 |
Posłanka na Sejm PRL VII i VIII kadencji | |
Okres | od 1976 |
Przynależność polityczna | posłanka bezpartyjna |
Odznaczenia | |
Helena Jagiełowicz-Gawle (ur. 13 lipca 1934 w Wędziagole, zm. 1 października 2020[1] w Otwocku[2]) – polska farmaceutka, posłanka na Sejm PRL VII i VIII kadencji (1976–1985).
Życiorys
Córka Jana i Jadwigi[2]. W 1955 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1961 ukończyła studia na Wydziale Farmaceutycznym Gdańskiej Akademii Medycznej. We wrześniu 1962 objęła stanowisko mistrza produkcji w Tarchomińskich Zakładach Farmaceutycznych „Polfa”, a w 1964 została kierownikiem działu produkcyjnego. Współautorka dwóch patentów i licznych wniosków racjonalizatorskich z zakresu technologii produkcji leków.
W latach 60. i 70. sprawowała mandat radnej Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy[3], była m.in. członkiem prezydium rady (w latach 60.). W 1976, jako bezpartyjna, została posłanką na Sejm PRL VII kadencji w okręgu Warszawa Praga-Północ. Uzyskała miejsce w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej. W następnej kadencji (również wybrana w okręgu Praga Północ) była członkiem Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii, Zdrowia i Kultury Fizycznej (następnie: Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej), Komunikacji i Łączności, Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1972)
Przypisy
- ↑ Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”. 2020-10-08. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ a b Helena Jagiełowicz-Gawle. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ Lista radnych StRN wybranych w dniu 9 bm., „Życie Warszawy”, nr 296, 12 grudnia 1973, s. 12.
Bibliografia
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej