Hans-Joachim von Merkatz

Merkatz (w środku), 1967

Hans-Joachim von Merkatz (ur. 7 lipca 1905 w Stargardzie zm. 25 lutego 1982 w Bonn) – niemiecki polityk CDU i DP, z zawodu prawnik. W latach 1956–1957 Minister Sprawiedliwości Niemiec, członek Bundestagu (od 1949 do 1961).

Młodość

Von Merkatz urodził się w Stargardzie na Pomorzu w rodzinie pruskich oficerów i funkcjonariuszy, uszlachconych w 1797 roku. Jego ojciec, kapitan armii niemieckiej, zmarł w pobliżu Wilna w 1915 roku, podczas I wojny światowej. Merkatz wykształcenie szkolne zdobywał w Wiesbaden, Jenie i Naumburgu. Studiował prawo i gospodarkę narodową na uniwersytetach w Jenie i Monachium, które ukończył w 1931.

W III Rzeszy

W 1934 von Merkatz uzyskał doktorat na uniwersytecie w Jenie, rok później został wykładowcą prawa międzynarodowego w Kaiser-Wilhelm-Institut für ausländisches öffentliches Recht und Völkerrecht w Berlinie. W 1938 roku został sekretarzem generalnym Ibero-Amerikanisches Institut w Berlinie. Podczas II wojny światowej został wcielony do służby w Wehrmachcie, z której został zwolniony w 1941 z powodu choroby.

W Niemczech Zachodnich

Po wojnie von Merkatz rozpoczął pracę w Akademie für Raumforschung und Landesplanung w Hanowerze. W 1946 wstąpił do konserwatywnej Deutsche Partei (Partia Niemiecka). Od 1949 do 1961 deputowany do Bundestagu. Od 1949 do 1952 był sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych.

W latach 1951–1958 von Merkatz był członkiem Zgromadzenia Doradczego Rady Europy, a od 1952 do 1958 roku Wspólnego Zgromadzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Od 1955 do 1961 Minister ds. Rady Federalnej.

17 października 1956 von Merkatz został powołany na stanowisko Federalnego Ministra Sprawiedliwości. Funkcję pełnił do wyborów parlamentarnych w 1957 roku. Ponownie uzyskał mandat deputowanego i został członkiem Konwentu Seniorów niemieckiego parlamentu[1][2].

W 1960 wstąpił do Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU). W latach 1960–1961 był federalnym Ministrem do spraw Wypędzonych, Uchodźców i Ofiar Wojny[3].

Od 1967 do 1979 roku pełnił funkcję prezydenta Międzynarodowej Unii Paneuropejskiej[4].

Śmierć

Hans-Joachim von Merkatz zmarł w Bonn w dniu 25 lutego 1982.

Przypisy

  1. Hans-Joachim von Merkatz, Geschichte der CDU, 6 lipca 1905 [dostęp 2023-02-12]  (niem.).
  2. Walter Henkels: 99 Bonner Köpfe, Frankfurt am Main 1965, s. 176
  3. Merkatz, Hans Joachim von.
  4. Hans-Joachim von Merkatz, Geschichte der CDU, 6 lipca 1905 [dostęp 2023-02-12]  (niem.).

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Hans-Joachim von Merkatz
  • Publikacje Hansa-Joachima von Merkatza, Niemiecka Biblioteka Narodowa
  • p
  • d
  • e
Późniejsi członkowie rządu
  • Heinrich von Brentano (CDU)
  • Hans-Joachim von Merkatz (DP)
  • Siegfried Balke (CDU)
  • Ernst Lemmer (CDU)
  • Siegfried Balke (CSU)

  • p
  • d
  • e
Późniejsi członkowie rządu
  • Werner Schwarz (CDU)
  • Hans Wilhelmi (CDU)

  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
Sekretarze Stanu Sprawiedliwości (1876–1918)
  • Heinrich Friedberg (1876–1879)
  • Hermann von Schelling (1879–1889)
  • Otto von Ohlschläger (1889–1891)
  • Robert Bosse (1891–1892)
  • Eduard von Hanauer (1892–1893)
  • Rudolf Arnold Nieberding (1893–1909)
  • Hermann Lisco (1909–1917)
  • Paul Georg Christof von Krause (1917–1918)
Ministrowie sprawiedliwości (1918–2013)
  • ISNI: 0000000115922911
  • VIAF: 8179857
  • LCCN: n86015522
  • GND: 118581112
  • SUDOC: 08360359X
  • NKC: jo2018983694
  • NTA: 067745660
  • CiNii: DA0168172X
  • PLWABN: 9810621059805606
  • NUKAT: n2002043175
  • J9U: 987007315926205171
  • WorldCat: lccn-n86015522