Grażyna Długołęcka

Grażyna Maria Długołęcka-Glabik (ur. 25 sierpnia 1951 w Łodzi) – polska aktorka filmowa^[1].

Życiorys

Ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi w roku 1976. W 1982 roku otrzymała nagrodę wojewody toruńskiego za najlepszy debiut na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu za spektakl „Ofelia polska” według Wyspiańskiego. W latach 1980–1983 związana była z Teatrem Powszechnym w Łodzi. Na początku lat 80. wyjechała do Szwecji, gdzie kontynuowała karierę aktorską, występując w teatrach w Malmö i Sztokholmie (m.in. w Królewskim Teatrze Dramatycznym). Współpracuje z teatrami we Włoszech^[1].

Filmografia

• 1971 – Markheim jako Karolinka
• 1972 – Opis obyczajów jako Lena
• 1972 – Przeprowadzka
• 1973 – Pieśń szósta jako Nauzykas
• 1973 – Czarne chmury jako Cyganka
• 1975 – Dzieje grzechu jako Ewa Pobratyńska
• 1976 – Bez, at ti neutece jako Alena Martincová
• 1981 – W wannie
• 1981 – Książę
• 1981 – Fantazja dur – mol jako Matka Piotrusia
• 1982 – Bluszcz jako Urszula
• 1982 – Wyłap jako Ewa
• 1982 – Orinoko jako żona Maćka
• 1983 – Fucha jako przewodniczka wycieczki
• 1983 – Dom świętego Kazimierza
• 1985 – Wakacje w Amsterdamie

Źródło: Filmpolski.pl^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Grażyna Długołęcka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• Grażyna Długołęcka w bazie Filmweb