|
Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1951 Lodi |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1968–1969 | Fanfulla Lodi | 19 | (0) | 1969–1970 | Varese Calcio | 0 | (0) | 1971–1972 | Urbs Sportiva Reggina 1914 | 15 | (0) | 1971–1972 | US Triestina Calcio 1918 | 25 | (4) | 1972–1975 | Varese Calcio | 89 | (0) | 1976–1986 | Inter Mediolan | 375 | (13) | | W sumie: | 523 | (17) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1980–1983 | Włochy | 20 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1993–1994 | Inter Mediolan | 1997 | Como 1907 | 1997–1999 | US Cremonese | 1999–2000 | Como 1907 | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Giampiero Marini (ur. 25 lutego 1951 w Lodi) – włoski trener i piłkarz, pomocnik. Mistrz świata z roku 1982.
W latach 1975–1986 był piłkarzem Interu Mediolan. W 1980 został mistrzem Włoch, dwukrotnie wywalczył Puchar Włoch (1978, 1982). Wcześniej był piłkarzem Fanfulli, Varese, Regginy oraz Triestiny. W Serie A rozegrał 256 spotkań i strzelił 10 goli.
W reprezentacji Italii zagrał 20 razy. Debiutował w 1980, ostatni mecz rozegrał w 1983. Podczas MŚ 82 zagrał w pięciu meczach - w dwóch pierwszych spotkaniach Włochów w turnieju wystąpił w pełnym wymiarze czasowym, w trzech innych pojawiał się na boisku w roli rezerwowego.
W sezonie 1993/1994 został pierwszym trenerem Interu. Pod jego wodzą Nerazzurri sięgnęli po Puchar UEFA.
Linki zewnętrzne
Statystyki w bazie national-football-teams.com