Garnek : Wykonanie, Zobacz też Wikipedia, wolna encyklopedia

Garnek

Zobacz też: Garnek w innych znaczeniach tej nazwy.

Ten artykuł od 2013-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Garnek – naczynie kuchenne służące do gotowania lub duszenia potraw, najczęściej w kształcie cylindra z dnem i z dwoma uchwytami na zewnętrznych ścianach. Zwykle wyposażony jest w pokrywkę z uchwytem.

Wykonanie

Garnki mogą być wykonywane z różnych materiałów odpornych na wysoką temperaturę i deformację np.:

stal węglowa – najczęściej emaliowane i zdobione
stopy aluminium
miedź i jej stopy
stal nierdzewna najczęściej typu 18/8 (18% chromu – 8% niklu) lub 18/10
żeliwo
szkło
ceramika (w tym glina)

Naczynia ze stali nierdzewnej

Wykorzystywane są w gospodarstwach domowych i gastronomii. Wykonuje się je najczęściej ze stali nierdzewnej chromowo-niklowej typu 18/8 – zawierającej około 8% niklu i 18% chromu. Zastosowanie tego materiału do produkcji naczyń zwiększa bezpieczeństwo zdrowotne (gładka powierzchnia powstrzymująca rozwój mikroorganizmów), brak toksyczności, higienę, łatwość utrzymania ich w czystości i ładny wygląd.

Naczynia ze stali nierdzewnej, dzięki zastosowaniu zwiększonej zawartości chromu, są odporne na działanie stężonych kwasów i zasad oraz wysokich temperatur.

Garnki ze stali nierdzewnej dość często mają wielowarstwowe dno (3-6 warstw). Zewnętrzne warstwy wykonane są ze stali nierdzewnej, wewnętrzne zazwyczaj z aluminium, czasami też z miedzi. Zastosowanie warstwy dobrze przewodzącej ciepło pozwala bardziej równomiernie rozprowadzać je po powierzchni, co zmniejsza lub wyklucza przypalanie się gotowanych potraw.

Ze względu na występowanie naprężeń i odkształceń spowodowanych dużą różnicą temperatur między zewnętrzną i wewnętrzną stroną dna garnka, poszczególne warstwy muszą być tak kształtowane aby nie dochodziło do deformacji dna garnka, jak i do rozwarstwienia dna. Deformacja dna jest szczególnie niebezpieczna przy używaniu garnków na elektrycznych płytach grzejnych. Deformacja zmniejsza pole powierzchni styku garnka z płytą, przez co zmniejsza się przekazywanie ciepła z grzejnika do garnka, oraz występują nierównomierności w nagrzewaniu się podgrzewanych potraw, co sprzyja przypalaniu.