Gęstość sieci rzecznej

Gęstość sieci rzecznej – miara wielkości drenażu powierzchniowego, zależna od liczby i długości cieków na danym obszarze, której wskaźnikami mogą być[1]:

  • Średnia gęstość sieci rzecznej ( D ) , {\displaystyle (D),} wyrażana wzorem:
D = L i A , {\displaystyle D={\frac {\sum {Li}}{A}},}
gdzie L i {\displaystyle \sum {Li}} oznacza sumę długości cieków różnego rzędu, a A {\displaystyle A} pole powierzchni danego obszaru, np. dorzecza.
  • Wskaźnik częstości cieków ( F u ) , {\displaystyle (F_{u}),} wyrażany wzorem:
F u = N i A , {\displaystyle F_{u}={\frac {\sum {Ni}}{A}},}
gdzie N i {\displaystyle \sum {Ni}} oznacza sumę liczby cieków różnego rzędu, a A {\displaystyle A} pole powierzchni zlewni.
  • Wskaźnik struktury sieci rzecznej ( T u ) , {\displaystyle (T_{u}),} wyrażany wzorem:
T u = L i P , {\displaystyle T_{u}={\frac {\sum {Li}}{P}},}
gdzie P {\displaystyle P} oznacza długość działu wodnego.

Przypisy

  1. Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski: Hydrologia ogólna. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 71. ISBN 83-01-12001-0.