|
Data i miejsce urodzenia | 29 kwietnia 1900 Arad |
Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 1967 Târgu Mureș |
Pozycja | napastnik |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 1912–1920 | AMEF Arad | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1920–1935 | CA Oradea | | | 1935–1936 | Craiu Iovan Craiova | | | 1936–1937 | CA Oradea | 4 | (3) | 1937 | Electrica Oradea | | | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1922–1932 | Rumunia | 8 | (3) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1936–1937 | CA Oradea (grający trener) | 1940–1944 | Nagyváradi AC | 1945 | Ferar Kluż | 1946–1947 | Dermata Cluj | 1947 | CFR Bukareszt | 1947 | Rumunia | 1948–1949 | CSM Mediaș | 1949–1950 | CCA Bukareszt | 1952–1953 | CA Câmpulung Moldovenesc | 1953 | CCA Bukareszt | 1954 | CCA Bukareszt | 1954 | Locomotiva Bukareszt | 1956–1959 | Locomotiva Bukareszt | 1962–1963 | Crișana Oradea | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Francisc Rónay, właśc. Francisc Ronnay (węg. Ferenc Rónay, ur. 29 kwietnia 1900 w Aradzie, zm. 6 kwietnia 1967 w Târgu Mureș[1]) – rumuński piłkarz węgierskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Rumunii w latach 1922–1932, strzelec pierwszej bramki w historii reprezentacji Rumunii, trener piłkarski.
Kariera klubowa
Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 12 lat w założonym rok wcześniej AMEF Arad[2]. W klubie tym grał do 1920 roku, kiedy to Arad postanowieniem traktatu z Trianon został przyłączony do Królestwa Rumunii[2][3]. W wieku 20 lat przeszedł do CA Oradea[4]. W 1932 roku rozpoczął w barwach tego klubu grę w nowo powstałej Divizja A. W sezonach 1923/24 i 1934/35 wywalczył wicemistrzostwo kraju[3][4]. W 1935 roku przeszedł do drugoligowego Craiu Iovan Craiova[2]. W sezonie 1936/37 występował ponownie w CA Oradea, będąc jednocześnie grającym trenerem zespołu[2]. W 1937 roku powrócił do czynnego uprawiana piłki nożnej i występował w Electrice Oradea, grającej w Divizia C. Po roku gry w tym klubie zakończył karierę zawodniczą.
Kariera reprezentacyjna
Wiosną 1922 roku znalazł się w składzie powołanym na pierwszy międzypaństwowy mecz reprezentacji Rumunii z Jugosławią[3][5]. By dotrzeć do Belgradu zawodnicy i sztab szkoleniowy pokryli koszty podróży pociągiem z własnych środków[5]. W meczu rozegranym 8 czerwca 1922 Rónay zdobył pierwszą bramkę w historii rumuńskiej drużyny narodowej, pokonując Dragutina Friedricha strzałem z rzutu karnego w 41. minucie[5][6]. Mecz zakończył się zwycięstwem Rumunów 2:1 i był obserwowany przez królów Aleksandra I, Ferdynanda I oraz Jerzego II[5][6]. Ogółem w latach 1922–1932 Rónay rozegrał w reprezentacji 8 spotkań i zdobył 3 gole[2]. Był rezerwowym zawodnikiem na igrzyskach olimpijskich w Paryżu[1].
- Bramki w reprezentacji
Kariera trenerska
W sezonie 1936/37 pracował jako grający trener CA Oradea. Po przyłączeniu Transylwanii do Węgier na mocy drugiego arbitrażu wiedeńskiego w 1940 roku, powrócił do trenowania klubu, który jako Nagyváradi AC rozpoczął grę w Nemzeti Bajnokság II[4][7]. W sezonie 1943/44 wywalczył mistrzostwo Węgier[3]. W 1945 roku prowadził Ferar Kluż, w 1946 Dermatę Cluj, natomiast w 1947 objął posadę trenera CFR Bukareszt[4]. Jesienią 1947 roku poprowadził reprezentację Rumunii w trzech spotkaniach przeciwko Czechosłowacji (2:6), Węgrom (0:3) oraz Polsce (0:0)[3]. W grudniu tego samego roku definitywnie opuścił CFR Bukareszt. W latach 1948–1949 prowadził CSM Mediaș, z którym zajął ostatnią lokatę w tabeli i spadł do Divizia B.
W marcu 1950 roku zaczął trenować CCA Bukareszt. Klub pod jego wodzą zajął 5. miejsce w Divizia A oraz zdobył Puchar Rumunii[8]. W 1952 roku Rónay został oddelegowany przez władze związkowe do CA Câmpulung Moldovenesc, który doprowadził do 3 miejsca w Divizji A, największego sukcesu, w krótkiej historii klubu z okręgu suczawskiego[8]. Jako pierwszy trener w Rumunii wdrożył ustawienie 4-2-4[4]. Klub został decyzją Rumuńskiej Partii Robotniczej rozwiązany w połowie sezonu 1953[8]. W sierpniu 1953 roku Rónay wraz z częścią graczy przeniósł się do CCA Bukareszt, gdzie zdobył tytuł mistrzostwo Rumunii[8]. W sierpniu 1954 zaczął trenować Locomotivę Bukareszt[8]. W pierwszym sezonie kolejarze pod wodzą Rónaya zajęli 12. miejsce, oznaczające Divizji B. W 1956 roku Locomotiva wróciła do rumuńskiej ekstraklasy i zdobyła 4. miejsce. Locomotiva zajęła 8. miejsce w sezonie 1957/58 i 4. w sezonie 1958/59 (już pod nazwą FC Rapid)[8]. W sezonie 1962/63 Rónay pracował w Crișanie Oradea, która przegrała 5 z 7 spotkań pod jego wodzą i spadła z Divizia A[4]. W następstwie tego klub rozformowano, a on sam zakończył karierę trenerską.
Życie prywatne
Urodził się w 1900 roku w Aradzie w Austro-Węgrzech w węgierskiej rodzinie[3]. Ukończył szkołę średnią uzyskując zawód elektryka, który wykonywał w Przedsiębiorstwie Komunalnym Oradea (rum. Întreprinderile Comunale Oradea)[3]. Pod koniec lat 40. był przez Securitate oskarżany o wspieranie i szerzenie faszyzmu, pomoc w eksterminacji Żydów w Getcie Oradejskim i prokurowanie chuligańskich wybryków przeciwko przedstawicielom komunistycznych władz[3]. W styczniu 1951 roku został aresztowany i po 3 miesiącach zwolniony z powodu braku dowodów.
Sukcesy
- Nagyváradi AC
- CCA Bukareszt
Przypisy
- ↑ a b Francisc Ronnay [online], olympedia.org [dostęp 2023-06-09] (ang.).
- ↑ a b c d e Cutia cu amintiri. Portrete alb-verzi - Francisc Rónnay, emblematic pentru anii '20. crisana.ro. [dostęp 2020-08-05]. (rum.).
- ↑ a b c d e f g h Dosarul horror, necunoscut publicului, al primului marcator din istoria României: „A schingiuit evreii. A construit o mașină electrică de tortură”. gsp.ro. [dostęp 2020-07-31]. (rum.).
- ↑ a b c d e f Echipe din România interbelică – CAO. Oradea, campioana româno-maghiară. ripensia-sport-magazin.ro. [dostęp 2020-08-04]. (rum.).
- ↑ a b c d De Ziua Unirii Principatelor: Debutul ”tricolorilor”. ripensia-sport-magazin.ro. [dostęp 2020-08-04]. (rum.).
- ↑ a b Arad: 98 de ani de când Francisc Ronnay, din Arad, marca primul gol din istoria naționalei de fotbal a României, în prezența a trei regi. realitateadearad.net. [dostęp 2020-08-01]. (rum.).
- ↑ Internaționali româno-maghiari sau maghiaro-români?. prosport.ro. [dostęp 2020-07-29]. (rum.).
- ↑ a b c d e f Doliu în fotbalul românesc. Nicolae Dodean, fost jucător la UTA, Steaua și Rapid a încetat din viață la 87 de ani. Povestea vieții fostului fotbalist, spusă de clubul arădean. liga2.prosport.ro. [dostęp 2020-08-05]. (rum.).
Bibliografia
- Ferenc Ronay, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-21] .
- Francisc Rónay w bazie Magyarfutball.hu (węg.)
- Francisc Rónay w bazie Romanian Soccer (rum.)
- Francisc Rónay
- Francisc Rónay w bazie National Football Teams (ang.)
- Krüger (1933)
- Huniade (1934)
- Krüger (1934)
- Wanna (1935)
- Konrád (1936–37)
- Avar (1937–39)
- Schaffer (1939–40)
- Avar (1940–41)
- Barátky (1941–45)
- Wetzer II (1945)
- Lengheriu (1946)
- Braun-Bogdan (1946–47)
- Rónay (1947)
- Moldoveanu (1948)
- Steinbach (1948–52)
- Lengheriu (1953)
- Ghiurițan (1953–54)
- Rónay (1954–59)
- Ghiurițan (1959–60)
- Mihăilescu (1960–62)
- Roșculeț (1962–63)
- Stănculescu (1963)
- Stănescu (1963–68)
- Bărbulescu (1968–71)
- Marian (1971–72)
- Macri (1973)
- Urecheatu (1974)
- Motroc (1975–77)
- Marian (1977–78)
- Lupescu (1978–80)
- Ionescu (1980–81)
- Kraus (1981)
- Stănescu (1982–84)
- Stănculescu (1984)
- Kraus (1985)
- Lupescu (1985–86)
- Codreanu (1986)
- Cernăianu (1986–87)
- Kraus (1987)
- Dumitru (1987–88)
- Greavu (1988)
- Pop (1988–90)
- Cosmoc (1990–91)
- Constantin (1991–92)
- Rădulescu (1992–93)
- Pușcaș (1993)
- Hizo (1993–95)
- Cârțu (1995)
- Rădulescu (1995–96)
- Dumitru (1996–97)
- Manea (1997)
- M. Lucescu (1997–98)
- Dumitriu (1999)
- M. Lucescu (1999–2000)
- Iordănescu (2000)
- Rednic (2000–01)
- Hizo (2001–02)
- Rednic (2002–03)
- Petrescu (2004)
- Hizo (2004)
- R. Lucescu (2004–07)
- Bergodi (2007)
- Rednic (2007–08)
- Rada (2008)
- Peseiro (2008)
- Hizo (2009)
- Rada (2009)
- Manea (2009–10)
- Andone (2010)
- Șumudică (2010–11)
- Rada (2011)
- R. Lucescu (2011–12)
- Sabău (2012)
- Rada (2012–13)
- Tăbârcă (2013)
- Moldovan (2013–14)
- Ganea (2014)
- Rada (2014)
- Pustai (2015)
- Bergodi (2015)
- Marin (2015)
- Alexa (2015–16)
- Schumacher (2017–18)
- Pancu (2018-20)
- Alexa (2020)
- Iencsi (2020)
- Iosif (2020[A])
- Grigore (2020-21)
- Iosif (2021-22)
- Mutu (2022-23)
- Bergodi (od 2023)
|