Ford i-Max
Ford i-Max | |||
Producent | Ford | ||
---|---|---|---|
Zaprezentowany | Czerwiec 2007 | ||
Okres produkcji | 2007 – 2010 | ||
Miejsce produkcji | Taoyuan | ||
Poprzednik | Ford Ixion | ||
Następca | Ford Escape | ||
Dane techniczne | |||
Segment | minivan segmentu C | ||
Typy nadwozia | 5-drzwiowy minivan | ||
Napęd | |||
Długość | 4505 mm | ||
Szerokość | 1755 mm | ||
Wysokość | 1665 mm | ||
Rozstaw osi | 2750 mm | ||
Zbiornik paliwa | 60 l | ||
Liczba miejsc | 5-7 | ||
Dane dodatkowe | |||
Modele bliźniacze | Mazda Premacy | ||
Konkurencja | Kia Carens | ||
|
Ford i-Max – samochód osobowy typu minivan klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2007 – 2010.
Historia modelu
Po tym, jak wycofany z azjatyckich rynków w 2003 roku minivan Ixion pozostał w lokalnej produkcji na Tajwanie jako Ixion MAV, w 2007 roku tutejszy oddział Forda zdecydował się opracować następcę. Podobnie jak poprzednik, samochód powstał jako bliźniacza odmiana drugiej generacji Mazdy Premacy, w Europie znanej jako Mazda 5[1].
Stylistyka
Ford i-Max przeszedł głębokie wizualne modyfikacje, które przejawiały się zupełnie nowym pasem przednim z chromowaną atrapą chłodnicy, a także charakterystycznymi dwuczęściowymi, poziomymi tylnymi lampami. Pozostałe elementy nadwozia i wykończenia wnętrza, wraz z jednostkami napędowymi, były zapożyczone od Mazdy[2]. Produkcja trwała do 2010 roku - był to ostatni w historii model Forda będący bezpośrednim bliźniakiem któregoś z modelów Mazdy.
Silnik
- L4 1.8l MZR
Przypisy
- p
- d
- e