Fonologia generatywna

Ten artykuł od 2013-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fonologia generatywna – dział gramatyki generatywnej powstały w latach sześćdziesiątych. U jej podstaw leżały prace Noama Chomsky’ego i Morrisa Hallego. Według tej teorii naukowej fonem jest jednostką generowaną w umyśle mówiącego, zbudowaną z uniwersalnych, binarnych cech dystynktywnych wyrażających artykulacyjne, akustyczne i percepcyjne właściwości segmentów. Fonologia generatywna szuka właściwości wspólnych dla różnych języków świata, gdyż postuluje istnienie specyficznych dla człowieka wrodzonych struktur języka.