Filippino Lippi

Ten artykuł dotyczy włoskiego malarza. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Filippino Lippi

Autoportret. Detal z fresku Dysputa św. Piotra z Szymonem Magiem (1471-1472), Kaplica Brancaccich, Santa Maria del Carmine, Florencja
Data i miejsce urodzenia	ok. 1457 Prato
Data i miejsce śmierci	18 kwietnia 1504 Florencja
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	malarstwo renesansu, quattrocento
Multimedia w Wikimedia Commons

Filippino Lippi (ur. ok. 1457 w Prato, zm. 18 kwietnia 1504 we Florencji) – włoski malarz epoki quattrocenta.

Swoją twórczość rozwijał pod wpływem linearnego stylu Sandro Botticellego, w którego pracowni przebywał w latach 1470—72. Po skończeniu nauki i wstąpieniu do cechu św. Łukasza ulegał wpływom innych artystów — umbryjskich i flamandzkich (np. w Wizji św. Bernarda, 1486). Nawiązywał także do sztuki Domenica Ghirlandaio (Spotkanie Joachima z Anną, 1497) oraz swego ojca Filippa Lippi, który zmarł kiedy Filippino miał 12 lat^[1]. Jego pierwszym dziełem, którego datowanie pozostaje bez wątpliwości, jest Zwiastowanie skomponowane na dwóch tondach (1483—84, Museo Civico, San Gimignano); pierwszym dużym zamówieniem natomiast było ukończenie cyklu fresków w kaplicy Brancaccich rozpoczętego przez Masaccia i Masolina^[1].

W 1486 artysta rozpoczął prace nad kolejnymi freskami, tym razem w kaplicy Carafów rzymskiego bazyliki Najświętszej Maryi Panny powyżej Minerwy (ukończone w 1493)^[2]. Pobyt w Rzymie wykorzystał także na studiowanie sztuki antycznej.

W 1496 roku Filippo Lippi zrealizował zamówienie dla kościoła San Donato w Scopeto na obraz ołtarzowy Pokłon trzech króli. Dzieło to miało zastąpić nigdy nieukończony obraz Leonarda da Vinci. Kompozycja nawiązuje w pewnym stopniu do dzieła mediolańskiego mistrza, ale jest to raczej tradycyjne przedstawienie tematu. Natłok osób, ruchliwość, bogactwo szczegółów niweczą czytelność kompozycji Leonarda.

Wszystkie freski w kaplicy Strozzich we florenckim kościele Santa Maria Novella są autorstwa Filippino Lippiego, który ukończył dzieło w 1502 roku. Z prawej strony umieszczona została scena ze św. Filipem: Cud przed ołtarzem Marsa, a nad nią w lunecie: Ukrzyżowanie św. Filipa. Lewa strona poświęcona jest św. Janowi Ewangeliście: Wskrzeszenie Druzjany. Nad tą sceną przedstawione zostały tortury zadawane św. Janowi. Sklepienie dekorują postaci ze Starego Testamentu: Adam, Noe, Abraham i Jakub.

Obrazy

• Portret młodzieńca w czerwonej czapce - ok. 1485^[3] tempera i olej na desce, 52,1 × 36,5 cm, National Gallery of Art Waszyngton
• Madonna zjawiająca się św. Bernardowi (Wizja św. Bernarda) - 1486, olej na desce, 210 × 195 cm, Badia Fiorentina, Florencja
• Triumf św. Tomasza z Akwinu - 1489 - 1491
• Wstawiennictwo Marii i Chrystusa - 1495 - 1498 olej na desce 156 x 148 cm, Stara Pinakoteka,
• Pokłon trzech króli - 1496 — olej na desce, 258 × 243 cm, Galeria Uffizi, Florencja
• Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny - 1501 — deska, San Domenico, Bolonia
• Święty Antoni Padewski oddaje mnicha pod opiekę NMP - deska 57 x 41,5 Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie
• Freski:
  • kaplica Brancaccich,
  • kaplica Caraffa,
  • kaplica Strozzich.
• Wskrzeszenie Druzjanny przez św. Jana
• Cud św. Filipa przed ołtarzem Marsa
• Madonna z Dzieciątkiem i świętymi (również znany jako Święta rozmowa) – ok. 1478–1486, ołtarz obrazowy do Sala degli Otto w Palazzo Vecchio^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Alessandro Vezzosi: Leonardo da Vinci. Malarstwo: nowe spojrzenie. Kielce: Jedność, 2019. ISBN 978-83-8144-143-8.
• Zygmunt Waźbiński, Malarstwo quattrocenta, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1972.