Feliks Więcek

Feliks Więcek

Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1904 Ignaców
Data i miejsce śmierci	17 sierpnia 1978 Łódź
Obywatelstwo	polskie

Feliks Więcek (ur. 10 listopada 1904 w Ignacowie, zm. 17 sierpnia 1978 w Łodzi) – polski kolarz, zwycięzca pierwszego Biegu Dookoła Polski, zwanego później Tour de Pologne, wygrał sześć z ośmiu etapów wyścigu i triumfował w Warszawie. Z zawodu czeladnik rzeźnicki z Bydgoszczy.

Już w 1928 roku, będąc zawodnikiem Bydgoskiego Klubu Kolarzy, był nazywany najlepszym polskim kolarzem szosowym (lista sporządzona przez „Przegląd Sportowy”, listy prezesa i kapitana Związku Polskich Towarzystw Kolarskich)^[1]. Feliks Więcek w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca 1928 roku zdobył 3. miejsce, wyprzedzili go Halina Konopacka i Bronisław Czech.

W II Biegu Dookoła Polski (1929) zajął 4. miejsce. W 1930 wygrał „Wyścig do Morza Polskiego”, a w 1932 wyścig Kraków – Katowice – Kraków. Zajął VII miejsce w polsko-niemieckim wyścigu Berlin – Warszawa w 1934 r.; w wyścigu tym wykazał się wyjątkowo silną wolą walki przejeżdżając 70 km zbroczony krwią po zderzeniu ze spłoszonym koniem.

Przypisy

Bibliografia

• Mała encyklopedia sportu. Tom 2. wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1987.
• Jakub Ferenc, Wyścig niepokoju [Berlin – Warszawa], „Polityka”, 28 II–5 V 2007, nr 17/18, s. 104, 106.