Fajalit

Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fajalit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	krzemian żelaza (Fe2[SiO4])
Twardość w skali Mohsa	6,5
Przełam	muszlowy
Łupliwość	niewyraźna, trójkierunkowa
Układ krystalograficzny	rombowy
Gęstość minerału	4,39 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	brunatnobursztynowa, brunatna, oliwkowozielona
Rysa	biała
Połysk	silny szklisty, metaliczny, tłusty
Multimedia w Wikimedia Commons

Fajalit – bardzo rzadki minerał z gromady krzemianów, z grupy oliwinów. Nazwa związana jest z miejscem występowania minerału – wulkaniczną wyspą Faial na Azorach.

Właściwości

Tworzy kryształy tabliczkowe, krótkosłupowe. Najczęściej występuje w skupieniach ziarnistych i masywnych. Jest kruchy, przeświecający, tworzy szereg izomorficzny z forsterytem.

• Pleochroizm: wyraźny

Występowanie

Stanowi składnik skał metamorficznych i magmowych: pegmatytów, granitów, syenitów, ryolitów. W złożach tlenkowych rud żelaza.

Miejsca występowania: Rosja – Kołyma (największe znalezione kryształy – do 20 cm), USA – Massachusetts, Teksas, Wyspy Azory, Norwegia, Włochy.

W Polsce – bywa spotykany w zmetamorfizowanych rudach żelaza na Dolnym Śląsku i w okolicach Strzegomia.

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe,
• cenny dla kolekcjonerów.

Zobacz też

• oliwin
• minerał