Epidot : Właściwości, Odmiany, Występowanie, Zastosowanie Wikipedia, wolna encyklopedia

Epidot

Właściwości chemiczne i fizyczne

Skład chemiczny

zasadowy krzemian wapnia, żelaza i glinu
(Ca₂(Fe³⁺,Al)Al₂[O/OH/SiO₄/Si₂O₇])

Twardość w skali Mohsa

6–7

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

doskonała, jednokierunkowa

Pokrój kryształu

słupkowy, pręcikowy

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

3,25–3,50 g/cm³

Właściwości optyczne

Barwa

zazwyczaj zielony z licznymi odmianami, bywa również jasnożółty, pistacjowozielony, żółtozielony sporadycznie czerwony

Rysa

biała, jasnoszara

Połysk

szklisty

Multimedia w Wikimedia Commons

Hasło w Wikisłowniku

Epidot – pospolity minerał z grupy krzemianów o szeroko rozpowszechnionym zasięgu. Nazwa pochodzi od greckiego epidosis = dodatek, ponieważ przez długi czas był uważany za odmianę turmalinu i po wyodrębnieniu konieczne było uzupełnienie klasyfikacji.

Właściwości

Tworzy kryształy słupkowe, tabliczkowe, igiełkowe. Często z poprzecznymi zbrużdzeniami. Wykształca ponad 200 różnych postaci. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, włóknistych. Dobrze wykształcone kryształy spotykane są w druzach i szczelinach skalnych, gdzie tworzą szczotki krystaliczne. Jest kruchy, przezroczysty, w zależności od kierunku obserwacji zmienia swoją barwę od ciemnozielonej do żółtozielonej.

Odmiany

Allanit – brunatnoczarny lub czarny z domieszkami ceru, lantanu, itru, toru i uranu.
Piemontyt – czerwonobrunatny, fioletowobrunatny lub czerwony z domieszką manganu.
Pistacyt – żółtozielony (pistacjowozielony) bogaty w żelazo.
Puszkinit – ciemnozielony z domieszką sodu i litu.
Tawmawit – czerwonozielony z domieszką chromu.

Występowanie

Występuje w druzach pegmatytów oraz w zmienionych granitach, granodiorytach i diorytach, gdzie stanowi produkt przeobrażeń hydrotermalnych.

Miejsca występowania: Austria – okolice Salzburga w Alpach (kryształy ciemnozielone o długości do 40 cm); Rosja – Ural (kryształy do 20 cm), USA – okolice Jeziora Górnego, Kalifornia, Massachusetts (kryształy do 15 cm); Meksyk, Brazylia – Minas Gerais, Mozambik, Francja, Włochy, Szwajcaria, Czechy, Norwegia, Finlandia.

W Polsce występuje na Dolnym Śląsku wśród granitów i pegmatytów okolic Strzegomia, Strzelina oraz w Tatrach.

Zastosowanie

Ta sekcja od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.