Emil Kipa

Emil Kipa
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1886 Lwów
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 1958 Warszawa
Konsul Generalny RP w Hamburgu
Okres	od 1931 do 1937
Poprzednik	Mikołaj Samson Himmelstjema
Następca	Władysław Ryszanek
Odznaczenia

Emil Kipa (ur. 17 marca 1886 we Lwowie, zm. 5 stycznia 1958 w Warszawie) – polski historyk i urzędnik konsularny, kierownik wydziału zachodniego Sekcji Ogólnej Departamentu Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu na Kraj^[1].

Życiorys

W drugim półroczu roku szkolnego 1903/1904 ukończył C. K. Gimnazjum Brzeżańskie, otrzymawszy świadectwo dojrzałości^[2]. Został absolwentem Uniwersytetu we Lwowie, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii. Współredaktor Kuriera Lwowskiego (1914–1915). Uczestniczył w obronie Lwowa (1918).

W 1919 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, w której pełnił funkcję pracownika Wydziału Historyczno-Naukowego MSZ i konsula generalnego w Hamburgu (1931–1937). Radca Referatu Prasowego w Wydziale Prasowym MSZ^[3]. Prowadził wykłady z historii dyplomacji w Szkole Nauk Politycznych i Wyższej Szkole Handlowej, obie w Warszawie. Przedstawiciel warszawskiej szkoły historycznej, członek Komisji Historycznej Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Historycznego we Lwowie^[4] Wolnomularz i Wielki Archiwista Wielkiej Loży Narodowej Polski.

Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 29, grób 60)^[5].

Prace własne

Fryderyk Gentz a Polska 1794–1831, W. L. Anczyc Kraków 1911
Ks. Hugo Kołłątaj, Macierz Polska Lwów 1912
Misja dra Szokalskiego do Niemiec w 1848, Warszawa 1913
W przededniu wojny 1809, Lwów 1914
Berka Joselewicza projekt legionu żydowskiego dla Austrii 1796, 1914
Zbiór odezw i rozp. z czasów okupacji Lwowa 1914–15, Lwów 1916
Prawosławie w Galicji w 1914–15, Lwów 1916
Stosunki dyplomatyczne austriacko-hiszpańskie 1808–1809, Lwów 1916
Prawosławie w Galicyi w świetle prasy ruskiej we Lwowie z czasów inwazji 1914-1915 roku, H. Altenberg Lwów 1918
Lwów, Bibljoteka Dzieł Wyborowych, Księg. św. Wojciecha Poznań 1919
Pod Zamościem w roku 1809, Zamość/Warszawa 1919
Wiek XIX i XX : wielka wojna, Lwów 1926
Historja dyplomacji XIX w. : rok akademicki 1927/28, Stud. Bratnia Pomoc Szkoły Nauk Politycznych Warszawa 1928
Études sur l'histoire de la franc-maçonnerie en Pologne = Z dziejów masonerji w Polsce, 1929
Wspomnienia z przeszłości Radziszewskiego, Warszawa 1930
Wspomnienia K. Wolickiego z poselstwa do Francji i Stambułu 1831, 1931
Z pobytu Napoleona w Poznaniu w r. 1806, Tow. Miłośników Historji w Poznaniu 1938
Kościuszko we Lwowie, 1939
Jakub Jasiński w bitwie pod Mirem 11 VI 1792 : Mickiewicziana, Wrocław 1951
Stan badań nad dziejami politycznymi drugiej połowy XVIII w., Warszawa 1951
Austria a sprawa polska w r. 1809, Towarzystwo Naukowe Warszawskie 1952
Studia i szkice historyczne, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław 1959

Ordery i odznaczenia

Medal Niepodległości^[6]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[6]
Odznaką Honorową Czerwonego Krzyża I klasy – III Rzesza (1937)^[7].

Przypisy

↑ Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 280.
↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Brzeżanach za rok szkolny 1904. Brzeżany, 1904, s. 75.
↑ Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 31, 191.
↑ Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914–1924, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1–2, Lwów 1937, s. 52.
↑ śp. Emil Kipa
↑ ^a ^b Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 191.
↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 44, 1937.

Bibliografia

Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 1938.
Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest ?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938.
Jerzy Skowronek: Emil Kipa (1886–1958), [w:] Historycy warszawscy dwóch ostatnich stuleci (pod redakcją Aleksandra Gieysztora, Jerzego Maternickiego i Henryka Samsonowicza), Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik" Warszawa 1986, s. 274–291