Egiryn

Egiryn
Ilustracja
Egiryn (ciemny) ze skaleniem (jasny)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

NaFe(Si2O6) – krzemian sodowo-żelazowy

Twardość w skali Mohsa

6

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała, dwukierunkowa

Pokrój kryształu

słupkowy, tabliczkowy

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

3,5 -3,6 g/cm³[1]

Właściwości optyczne
Barwa

czarna, ciemnozielona

Rysa

białoszara, żółtawa do brązowej lub zielona

Połysk

szklisty

Współczynnik załamania

nα = 1,720 - 1,778 nβ = 1,740 - 1,819 nγ = 1,757 - 1,839

Inne

dwójłomność δ = 0,037 - 0,061, półprzezroczysty do nieprzezroczystego

Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Egiryn – minerał z grupy krzemianów łańcuchowych, zaliczany do grupy piroksenów – klinopiroksen. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich. Wraz z jadeitem oraz kosmochlorem tworzy szereg jadeitu.

Nazwa

Pierwszy raz została opisana próbka pozyskana z Rundemyr, Øvre Eiker, Buskerud, w Norwegii w 1835 roku. Minerał swoją nazwę wywodzi od Ägira, nordyckiego boga morza[1]. Czasami można spotkać się z nazwą minerału akmit (z (gr.) ἀκμή - "punkt, krawędź"), co nawiązuje do pokroju kryształów.

Właściwości

Często tworzy kryształy tabliczkowe, listewkowe, igiełkowe, długosłupkowe, których wierzchołek stanowi wydłużona piramida. Występuje w postaci włosków lub delikatnych włókien, które łączą się w skupienia włókniste o barwach od ciemnozielonej do zielonoczarnej. Często wykazuje prążkowanie zgodne z wydłużeniem słupa. Jest kruchy, przeświecający.

Występowanie

Występuje w skałach magmowych, zasobnych w alkalia (skały alkaliczne) zwłaszcza w sód. Bywa spotykany w granitach, granodiorytach, pegmatytach, trachitach.

Miejsca występowania: Norwegia – Skaadoe, Brevig, Grenlandia, RosjaPółwysep Kolski, USA – Arkansas, Montana, Zambia, Norwegia, Kanada.

W Polsce- został stwierdzony w rejonie Cieszyna i Żywca w Beskidach.

Zastosowanie

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
  • interesuje naukowców,
  • poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b mindat.org - Aegirine(ang.) (dostęp: 27-05-2011)
Encyklopedia internetowa (gatunek mineralny):
  • Britannica: science/aegirine
  • БРЭ: 4939517
  • SNL: ægirin
  • Catalana: 0100392
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator minerału w Mindat: 31