Dimetylomocznik

Dimetylomocznik
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
1,3-dimetylomocznik
Inne nazwy i oznaczenia
sym-dimetylomocznik, N,N’-dimetylomocznik
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C3H8N2O

Masa molowa

88,11 g/mol

Wygląd

bezbarwne kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

96-31-1

PubChem

7293

SMILES
CNC(=O)NC
InChI
InChI=1S/C3H8N2O/c1-4-3(6)5-2/h1-2H3,(H2,4,5,6)
InChIKey
MGJKQDOBUOMPEZ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,142 g/cm³ (20 °C)[1]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
bardzo dobrze[1]
Temperatura topnienia

103–108 °C[2][3]

Temperatura wrzenia

268–270 °C[1][2][3]

logP

-0,49

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według europejskich kryteriów
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła
1
2
0
 
Temperatura zapłonu

124 °C[1]

Temperatura samozapłonu

400 °C[1]

Numer RTECS

YS9868000

Dawka śmiertelna

LD50 4000 mg/kg (szczur, doustnie)

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Dimetylomocznik (DMU) – organiczny związek chemiczny, będący pochodną mocznika. Produkt pośredni w wielu syntezach chemicznych. Ma postać bezbarwnego, krystalicznego proszku o wyczuwalnym zapachu amoniaku. Wykazuje niską toksyczność.[4]

Zastosowania

1,3-dimetylomocznik jest używany do produkcji kofeiny, teofiliny, różnych farmaceutyków, herbicydów itp.[5] W przemyśle tekstylnym DMU otrzymuje się jako produkt pośredni przy wytwarzaniu niezawierających formaldehydu środków do apretowania tekstyliów. Szacowana roczna produkcja DMU nie przekracza 25 000 ton.

Przypisy

  1. a b c d e f Dimetylomocznik. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-07-29]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  2. a b 1,3-Dimethylurea, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-29]  (ang.).
  3. a b N,N′-Dimethylurea (nr 15450) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  4. Product Information the Chemicals Catalog. [dostęp 2009-09-02]. (ang.).
  5. SIDS Initial Assessment Report. 11 sierpnia 2003. [dostęp 2009-09-02]. (ang.).