Deinotherium

Deinotherium
Kaup, 1829
Szkielet Deinotherium w Muzeum Historii Naturalnej „Grigore Antipa” w Bukareszcie
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	trąbowce
Rodzina	Deinotheriidae
Rodzaj	Deinotherium
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Deinotherium (gr. δεινός deinos „straszne”; θηριον thērion „zwierzę, bestia”) – rodzaj wymarłych trąbowców żyjących od miocenu po plejstocen w Azji, Europie, Afryce^[1].

Charakterystyczne dla rodzaju jest silne wydłużenie kości nosowych, duże kłykcie potyliczne i skośne ustawienie tyłu czaszki. Miał parę krótkich jak na trąbowca, lekko zakrzywionych ku tyłowi ciosów występujących tylko w żuchwie. Zarówno w żuchwie, jak i w szczęce miał dwa zęby przedtrzonowe i trzy zęby trzonowe w każdej połowie łuku szczęki i żuchwy. Oba rodzaje zębów są brachiodontowe^[2], czyli mają niską koronę i duże korzenie^[3]. Korona tych zębów pokryta jest dwoma lub trzema listewkami poprzecznymi do dłuższej osi zęba, a korzenie są pozbawione cementu^[2]. Spojenie obu gałęzi kości zębowej było mocno wydłużone i wygięte ku dołowi^[2]. Miał trąbę^[2].

Do rodzaju zalicza się 5 gatunków, w tym:

• D. giganteum (Kaup, 1829) – gatunek typowy, największy w rodzaju^[2].
• Deinotherium bozasi

Przypisy

Bibliografia

• Franciszek Bieda: Paleozoologia. T. 2: Strunowce. Wydawnictwa Geologiczne, 1969, s. 446–447. OCLC 749167029.