Corrado Giaquinto

Corrado Giaquinto

Data i miejsce urodzenia	1703 Molfetta
Data i miejsce śmierci	1765 Neapol
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	rokoko
Multimedia w Wikimedia Commons

Corrado Giaquinto (ur. 1703 w Molfetta, zm. 1765 w Neapolu) – włoski malarz okresu rokoka.

Był uczniem Francesca Solimeny w Neapolu i Sebastiana Conca w Rzymie. W l. 1733 i 1740 działał w Turynie. W 1742 ponownie pracował w Rzymie, gdzie powstało dzieło Trójca Święta z wyzwolonymi niewolnikami – obraz ołtarzowy do kościoła Trinita degli Spagnoli. W 1752 na zaproszenie króla Ferdynanda VI Hiszpańskiego udał się do Madrytu. Tam został mianowany nadwornym malarzem i dyrektorem Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. W 1765 wyjechał do Neapolu, gdzie umarł z powodu choroby.

Malował obrazy i cykle fresków o tematyce religijnej, mitologicznej i alegorycznej. Jego dzieła odznaczają się niezwykłym dramatyzmem, upodobaniem do śmiałych i wyrafinowanych kolorów oraz efektownym układem póz i gestów licznych postaci.

Wybrane dzieła

• Alegoria Pokoju i Sprawiedliwości (1759-60) – Madryt, Prado
• Apollo i Bachus – Madryt, Prado
• Chwała świętych (1754) – Madryt, Prado
• Mojżesz uderzający w skałę – Londyn, National Gallery
• Narodziny Marii (1682) – Florencja, Uffizi
• Pokłon Trzech Króli (ok. 1725) – Boston, Museum of Fine Arts
• Święty Michał pokonujący Lucyfera (1720-25) – Rzym, Pinakoteka Watykańska
• Ucieczka do Egiptu (1740-42) – Paryż, Luwr
• Zdjęcie z krzyża – Madryt, Prado

Bibliografia

• Barok, AlbertA. Rovira (red.), MariaM. Mach (tłum.), Łódź: Galaktyka, 1999, ISBN 83-87914-03-7, OCLC 830299699 .brak strony (książka)
• Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3