Chaldejczycy

Ten artykuł od 2004-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Zniszczenie Jerozolimy przez Chaldejczyków (ilustracja z Kroniki norymberskiej)

Chaldejczycy – starożytny lud posługujący się dialektem języka aramejskiego.

Historia

Między X a VIII wiekiem p.n.e. najechali na obszar Babilonu (dzisiejszy Irak). Pod koniec VII wieku p.n.e. stworzyli państwo nowobabilońskie. Wkrótce potem wraz z Medami zniszczyli imperium asyryjskie.

Najwybitniejszym przywódcą Chaldejczyków był Nabuchodonozor II, który pokonał Egipt oraz dwukrotnie zdobył Jerozolimę, w latach 597 i 587 p.n.e., a także podbił Palestynę i Lewant.

Chaldejczycy stworzyli wysoko rozwiniętą kulturę; mieli znaczne osiągnięcia w dziedzinie astronomii – obliczyli długość roku astronomicznego z dokładnością do 2 sekund. Wierzenia Chaldejczyków pokrywały się z wierzeniami starożytnego Bliskiego Wschodu.

Imperium chaldejskie upadło w wyniku najazdu króla perskiego Cyrusa II Wielkiego w 539 p.n.e.

W czasach imperium perskiego – po buncie Babilonu – Kserkses I zabronił używać nazwy Babilończycy. Zaczęto ich określać terminem Chaldejczyk. Nieco później termin ten oznaczał mędrca, zwłaszcza astronoma[1]. W starożytnym Rzymie Chaldejczykami często nazywano astrologów, niezależnie od ich narodowości[2].

Współcześnie Chaldejczykami nazywa się także (oprócz nazwy Asyryjczycy) chrześcijański lud, zamieszkujący głównie Irak, Turcję, Syrię i Iran i jako diaspora liczne kraje Europy Zachodniej i m.in. Stany Zjednoczone, Kanadę i Australię.

Zobacz też

Zobacz hasło Chaldejczyk w Wikisłowniku

Przypisy

  1. Olmstead A. T., Dzieje imperium perskiego, PIW, Warszawa 1974, s. 238, 315.
  2. Germanik Juliusz Cezar, Aratea, UAM 2010, Wstęp: Elżbiera Bielecka, s. 12.
Encyklopedia internetowa (państwo historyczne):
  • PWN: 3884563
  • Britannica: place/Chaldea
  • Treccani: caldei
  • SNL: Kaldea
  • Catalana: 0013508, 0165790, 0165791