Bitwa pod Trnawą

 Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bitwa pod Trnawą
wojny husyckie
Czas

23–28 kwietnia 1430

Miejsce

Trnawa

Terytorium

Słowacja

Wynik

pyrrusowe zwycięstwo husytów

Strony konfliktu
Taboryci
Sierotki
jednostki z Nowego Miasta 		Święte Cesarstwo Rzymskie
Królestwo Węgier
Serbia
Margrabstwo Moraw
Dowódcy
Velek Koudelník z Březnic†
Prokop Mały 		Zygmunt Luksemburski
Ścibor ze Ściborzyc
Jan Mátik
Siły
~10 000 ~10 000-12 000
Straty
~8 000 ~6 000
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia48°22′14,6″N 17°37′36,0″E/48,370722 17,626667

Bitwa pod Trnawą lub Bitwa pod Nagyszombat – bitwa w rejonie miasta Trnawa w dzisiejszej południowo-zachodniej Słowacji, która miała miejsce w dniach 23, 25 i 28 kwietnia 1430 roku, w okresie wojen husyckich.

Latem 1430 roku 10 000 husytów z Moraw pod dowództwem Velka Koudelníka z Březnic zaatakowało Węgry. W ówczesnym powiecie pozsońskim husyci splądrowali i spalili ok. 100 wiosek. Przeciwko Koudelníkowi stanęła armia pod dowództwem cesarza Zygmunta i jego zaufanego Ścibora ze Ściborzyc. Armię tworzyli żołnierze węgierscy i siedmiogrodzcy oraz Serbowie. Kolejna armia pod wodzą Jana Mátika z Tolovca składała się z czeskich rojalistów. Mátik był zazdrosny o zaufanie, jakim cesarz darzył Ścibora. Podczas bitwy wojska Ścibora i siły węgiersko-serbskie zaatakowały husytów, ale Mátik i rojaliści celowo opóźnili atak. Koudelník zginął w bitwie, lecz armia Zygmunta została zmuszona do ucieczki.

W bitwie zginęło 6000 żołnierzy cesarza Zygmunta oraz 8000 husytów. W 1431 r. armia husycka ponownie zaatakowała Górne Węgry, ale Miklós Rozgonyi pokonał husytów w bitwie pod Ilavą.

Bibliografia

  • Miroslav Lysý: Husitské vpády do Uhorska 1428 – 1431. Historický časopis, 2007.
  • Vladimír Segeš, Božena Šeďová: Pramene k vojenským dejinám slovenska I/3 1387 – 1526. Bratysława: Vojenský historický ústav, 2013.
  • Branislav Varsík: Husitske revolučné hnutie a Slovensko. Bratysława: Vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 1965.
  • Nagyszombati csata (Magyar Katolikus Lexikon)