Bernardino Rocci

Bernardino Rocci
Kardynał prezbiter
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1627
Rzym

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1680
Frascati

Miejsce pochówku

Kościół Matki Bożej z Montserrat w Rzymie

Arcybiskup ad personam Orvieto
Okres sprawowania

1676–1680

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

22 kwietnia 1668

Kreacja kardynalska

27 maja 1675
Klemens X

Kościół tytularny

Santo Stefano al Monte Celio

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 kwietnia 1668

Konsekrator

Giulio Gabrielli

Współkonsekratorzy

Emilio Bonaventura Altieri
Carlo de’ Vecchi

Konsekrowani biskupi
Agostino Isimbardi 1676
Girolamo Orsaja 1676
Domenico Antonio Bernardini 1677
Giacomo Santoro 1677
Współkonsekrowani biskupi
Pompeo Varese 1671
Francesco Maria Neri 1672
Fabrizio Spada 1672
Domenico Tafuri 1673
Ascanio Paganelli 1673
Bartolomeo Menatti 1673

Bernardino Rocci (ur. 21 sierpnia 1627 w Rzymie, zm. 2 listopada 1680 we Frascati) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 21 sierpnia 1627 roku w Rzymie, jako syn Antonia Rocciego i Pulcherii Maffei[1]. Po studiach uzyskał doktorat utroque iure, a następnie zostałczłonkiem inkwizycji rzymskiej, Penitencjarii Apostolskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. W 1665 roku został nuncjuszem w Neapolu, a po trzech latach – prefektem Pałacu Apostolskiego[1]. 9 kwietnia 1668 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Damaszku, a trzynaście dni później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został asystentem Trony Papieskiego[1]. 27 maja 1675 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santo Stefano al Monte Celio[2]. Rok później został arcybiskupem ad personam Orvieto[2]. Zmarł 2 listopada 1680 roku we Frascati[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Bernardino Rocci. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
  2. ↑ a b c Bernardino Rocci. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).