Berliet VUDB
Dane podstawowe | |||
Państwo | Francja | ||
---|---|---|---|
Producent | Berliet | ||
Typ pojazdu | |||
Trakcja | kołowa | ||
Załoga | 5-6 | ||
Historia | |||
Prototypy | 1929 | ||
Produkcja | 1929-1933 | ||
Wycofanie | 1942 | ||
Egzemplarze | 62 | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Berliet MLSB o mocy 50 KM (36,7 kW) | ||
Poj. zb. paliwa | 190 l | ||
Pancerz | grubość: | ||
Długość | 4,16 m | ||
Szerokość | 1,96 m | ||
Wysokość | 2,16 m | ||
Rozstaw osi | 3,07 m | ||
Prześwit | 0,31 m | ||
Masa | 4 300 kg (bojowa) | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 53 km/h (po drodze) | ||
Zasięg pojazdu | 350 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 karabiny maszynowe FM 24/29 kal. 7,5 Zapas amunicji – 4000 pocisków | |||
Użytkownicy | |||
Francja, Belgia | |||
Rzuty | |||
|
Samochód pancerny Berliet VUDB – francuski rozpoznawczy samochód pancerny z okresu międzywojennego i II wojny światowej.
Historia
W 1929 roku w wytwórni Berliet na podstawie eksperymentalnego samochodu pancernego Berliet VUD opracowano nowy rozpoznawczy samochód pancerny, który otrzymał oznaczenie VUDB. Po próbach armia francuska zamówiła 50 pojazdów tego typu z przeznaczenie dla oddziałów kolonialnej armii francuskiej w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Ponadto armia belgijska zamówiła 12 tego typu pojazdów dla żandarmerii wojskowej.
W latach 1929-1933 roku wyprodukowano łącznie 62 pojazdy tego typu.
Opis konstrukcji
Budowa Berliet VUDB jest tradycyjny z silnikiem z przodu. Nadwozie jest z blach pancerne o grubości 3 – 7 mm, nitowane. Na bokach blachy są zamontowane pionowo, natomiast na dachu oraz przodzie i tyle pojazdu pod niewielkim kątem.
Przed przedziałem bojowym, pod pancerną maską, umieszczono silnik Berlieta o mocy 50 KM. Boczne ściany maski zamocowano z obu stron na zawiasach, co zapewniało dostęp do silnika w celach konserwacji i naprawy.
Na górze przedziału bojowego znajdowały się dwie składane osłony pancerne, montowane na zawiasach po obu stronach. Zwykle były otwarte i zamykane tylko w razie potrzeby. Fotel dowódcy pojazdu znajdował się z przodu po lewej stronie, a fotel kierowcy po prawej stronie. Widoczność zapewniały im okna obserwacyjne w pochyłej płycie czołowej, w górnej części burt oraz w płycie tylnej, wyposażone w okiennice pancerne.
W nadwoziu znajdowało się 9 stanowisk do umieszczenia karabinu maszynowego: jeden z przodu, trzy z każdej strony i dwa z tyłu. Wszystkie służyły nie tylko do strzelania z wnętrza samochodu, ale także do monitorowania terenu. Załoga wsiadała i wysiadała przez prostokątne drzwi znajdujące się po lewej stronie.
Do jazdy nocnej samochód pancerny został wyposażony w dwa reflektory w pancernych obudowach w kształcie skrzynki z podnoszonymi osłonami. Trzeci reflektor można było dodatkowo zamontować po prawej stronie komory silnika.
Uzbrojenie składało się z dwóch karabinów maszynowych FM 24/29 kal. 7,5 mm: jeden był zwykle instalowany w przednim stanowisku karabinu, a drugi, w razie potrzeby, można było umieścić na innym stanowisku.
Samochód miał napęd na wszystkie koła 4 x 4, tylne koła skrętne i niezależne zawieszenie na resorach piórowych, oponami pneumatycznymi Veil–Picard . Na środku kadłuba, na specjalnych wspornikach, zamontowano swobodnie obracające się koła zapasowe, które pomagały pokonywać pionowe przeszkody.
Użycie
Samochody te wprowadzono do użytku w francuskiej armii i wszystkie skierowano do Afryki Północnej, gdzie służyły w czasie walk z plemionami berberyjskimi na terenie Algierii. Pod koniec 1939 roku uznano, ze pojazdy te są przestarzałe, lecz w służbie było jeszcze 32 pojazdy tego typu i były używane jeszcze do 1942 roku.
Natomiast 12 samochodów Berliet VUDB znajdujące się na wyposażeniu armii belgijskiej wzięło udział w działaniach bojowych w czasie walk na terenie Belgii w maju 1940 roku.
Bibliografia
- Геннадий Холявский: Энциклопедия Бронетанкового Вооружения и Техники. Колесные и полугусеничные бронеавтомобили. Mińsk: Харвест, 2004, s. 373-374. ISBN 985-13-1765-9. (ros.).
- М. Коломиец, И. Мощанский. Бронетанковая техника Франции и Италии 1939-1945. „Бронеколлекция”. 4(19), s. 12-13, 1998. Moskwa: «Моделист-конструктор». (ros.).
- Л. Кащеев. Колёсные бронеавтомобили Франции 1920-1945. „Бронеколлекция”. 5(86), s. 6-8, 2009. Moskwa: «Моделист-конструктор». (ros.).
- p
- d
- e
Czołgi rozpoznawcze |
|
---|---|
Czołgi lekkie | |
Czołgi średnie | |
Czołgi ciężkie | |
Samochody pancerne |
|
Pozostałe |
|