Berberys ottawski
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | jaskropodobne | ||
| Rząd | jaskrowce | ||
| Rodzina | berberysowate | ||
| Rodzaj | berberys | ||
| Gatunek | berberys ottawski | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Berberis ×ottawensis Schneid. E. E. Silva Tarouca & C. K. Schneider, Freiland-Laubgehölz. ed. 2:116. 1922 (J. Arnold Arbor. 4:221. 1923)[3] | |||
| |||
Berberys ottawski (Berberis ×ottawensis Schneid.) – gatunek rośliny z rodziny berberysowatych. Mieszaniec berberysu Thunberga i berberysu pospolitego. Uprawiany m.in. w Polsce.
Morfologia
- Pokrój
- Wysoki, osiągający 4 m wysokości i szerokości, ciernisty krzew z wyprostowanymi pędami.
- Liście
- Sezonowe, efektowne zabarwione – ciemnoczerwone z niebieskawym połyskiem.
- Kwiaty
- Żółte, na długich szypułkach. Rozwijają się w maju.
- Owoce
- Dojrzewają we wrześniu; jasnoczerwone owoce pozostają zimą na krzewie.
Zastosowanie i uprawa
Uprawiany jako roślina ozdobna w parkach i ogrodach przydomowych, zalecana do żywopłotów.
Wymaga stanowiska słonecznego lub lekko cienistego. Nie ma specjalnych wymagań glebowych, rośnie na glebie przeciętnej. Podłoże może być suche, o pH lekko kwaśnym. Roślina odporna na zanieczyszczenia.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-08] (ang.).
- ↑ Berberis ×ottawensis. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-09-08]. (ang.).
