Benzen Dewara
| |
| Nazewnictwo | | | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | bicyklo[2.2.0]heksa-2,5-dien | |
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny | C6H6 |
| Masa molowa | 78,11 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS | 5649-95-6 |
| PubChem | 98808 |
| |
| InChI | InChI=1S/C6H6/c1-2-6-4-3-5(1)6/h1-6H | | InChIKey | CTLSARLLLBZBRV-UHFFFAOYSA-N | |
| Niebezpieczeństwa | Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne. | |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Benzen Dewara, C6H6 – organiczny związek chemiczny z grupy olefin, nietrwały bicykliczny dien, nienasycony izomer benzenu, o budowie zaproponowanej w 1867 roku przez Jamesa Dewara jako jedna z 7 możliwych struktur dla benzenu. W temperaturze pokojowej jego czas połowicznego rozpadu wynosi 2 dni[1].
Otrzymany jako pochodna tert-butylowa w 1962 roku[2], a jako związek niepodstawiony w 1963 roku przez fotolizę cis-1,2-dihydro pochodnej bezwodnika ftalowego i utlenienie produktu fotolizy za pomocą tetraoctanu ołowiu[3].
Przypisy
- ↑ Małgorzata Galus: Tablice chemiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2008. ISBN 978-83-7350-105-8.brak strony w książce
- ↑ E.E. VanE.E.V. Tamelen E.E. VanE.E.V., S.P.S.P. Pappas S.P.S.P., Chemistry of Dewar Benzene. 1,2,5-Tri-t-Butylbicyclo[2.2.0]Hexa-2,5-Diene, „Journal of the American Chemical Society”, 84 (19), 1962, s. 3789–3791, DOI: 10.1021/ja00878a054, ISSN 0002-7863 .
- ↑ Eugene E. vanE.E. Tamelen Eugene E. vanE.E., Socrates P.S.P. Pappas Socrates P.S.P., Bicyclo [2.2.0]hexa-2,5-diene, „Journal of the American Chemical Society”, 85 (20), 1963, s. 3297–3298, DOI: 10.1021/ja00903a056, ISSN 0002-7863 .
