Benjamin Péret : Życiorys, Wybrana twórczość, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Benjamin Péret

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1899
Rezé

Data i miejsce śmierci

18 września 1959
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

poezja

Multimedia w Wikimedia Commons

Benjamin Péret (ur. 4 lipca 1899 w Rezé, zm. 18 września 1959 w Paryżu) – francuski poeta surrealistyczny.

Życiorys

W 1917 roku został powołany do wojska, brał udział w działaniach wojennych na Bałkanach, potem trafił do Salonik. Po wojnie przyjechał do Paryża. W 1920 roku związał się z grupą dadaistów skupionych wokół pisma Littérature. Rok później został opublikowany jego pierwszy tomik poezji, zatytułowany Le Passager du transatlantique.

Po opublikowaniu Manifestu surrealizmu przez André Bretona, zaprzyjaźniony z nim Péret również odszedł od dadaizmu i przyłączył się do nowego ruchu. W 1925 roku został redaktorem pisma „La Révolution surréaliste”.

W latach 1929–1931 przebywał w Brazylii, pod zarzutem agitacji komunistycznej (w tym czasie był zwolennikiem trockizmu) został tam aresztowany, uwięziony i deportowany. Po powrocie do Europy, wyjechał z Francji do Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie domowej po stronie republikańskiej.

W latach 1940–1947 przebywał w Meksyku, zafascynowany sztuką prekolumbijską. Po powrocie do Paryża, ponownie współpracował z Bretonem, jako animator ruchu surrealistycznego.

Wybrana twórczość

1921: Le Passager du transatlantique
1925: Cent cinquante-deux proverbes mis au goût du jour, en collaboration avec Paul Éluard
1927: Dormir, dormir dans les pierres
1928: Le Grand Jeu
1934: De derrière les fagots
1936: Je sublime
1936: Je ne mange pas de ce pain-là
1945: Le Déshonneur des poètes
1945: Dernier Malheur dernière chance
1946: Un point c’est tout
1952: Air mexicain
1955: Le Livre de Chilam Balam de Chumayel
1956: Anthologie de l’amour sublime
1957: Gigot, sa vie, son œuvre
1960: Anthologie des mythes, légendes et contes populaires d’Amérique