Batalion Przeciwpancerny Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej

Batalion Przeciwpancerny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr Michał Bilik

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939)
Organizacja
Dyslokacja

Rembertów

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa

Batalion Przeciwpancerny Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej – zmotoryzowany pododdział piechoty Wojska Polskiego.

Historia batalionu

Batalion Przeciwpancerny został sformowany w Rembertowie na podstawie rozkazu Departamentu Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych L.6777/Org.Tjn.39, jako jednostka organizacyjna piechoty[1].

W czasie odprawy przeprowadzonej 21 sierpnia 1939 roku w Dowództwie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej stwierdzono, że w batalionie brak było jednego oficera, jednego majstra i 11 kierowców motocykli oraz przeszkolonych radiotelegrafistów, a ponadto „etat pokryty, podział na pododdziały przeprowadzony”. W punkcie 16 odprawy, na podstawie meldunku dowódcy batalionu, zauważono, że „stan wyszkolenia szeregowych w walce pieszej. Władanie sprzętem – dobre. Obsługa wymaga doszkolenia motorowego. Wyszkolenie strzeleckie – dobre. Wyszkolenie kierowców – dosyć dobrych 50%, słabych – 50%, junacy gorsi”. W części III Administracyjno-Gospodarczej stwierdzono, że dywizjon w czasie organizacji oraz zimy z 1939 na 1940 rok będzie dyslokowany w Rembertowie, który był przewidziany na stałe miejsce dyslokacji[2].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku batalion walczył w składzie macierzystej Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej.

 Osobny artykuł: bitwa pod Tomaszowem Lubelskim.

Organizacja wojenna i obsada personalna

  • dowódca dywizjonu – mjr piech. Michał Bilik
  • kwatermistrz – kpt. adm. (piech.) Władysław Tijan
  • dowódca 1 kompanii – kpt. Jan Wołyniak
  • dowódca 2 kompanii – kpt. Marian Mytkiewicz († 18 IX 1939, Tomaszów Lubelski)
  • dowódca plutonu łączności – kpt. Franciszek Radtke
  • dowódca plutonu gosp.-technicznego – chor. Stanisław Lulak

Przypisy

Bibliografia

  • Protokół odprawy przeprowadzonej dnia 21 sierpnia 1939 r. w Dowództwie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej, L.483/tjn.. Centralne Archiwum Wojskowe, 1939. [dostęp 2016-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].
  • Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
  • Stefan Rowecki: Wspomnienia i notatki autobiograficzne (1906-1939). Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1988. ISBN 83-07-01547-2.
  • Wacław Zaleski: W Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej 1939. Z dziejów 1 Pułku Strzelców Konnych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07460-7.
  • Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1995. ISBN 83-85621-87-3.
  • p
  • d
  • e
Piechota Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Dywizje piechoty
Rezerwowe
dywizje piechoty
  • 33
  • 35
  • 36
  • 38
  • 39
  • 41
  • 44
  • 45
  • 48
  • 50
  • 55
  • 60
Brygady piechoty
Pułki piechoty
Rezerwowe
i ochotnicze
pułki piechoty
1939
1920
  • 101
  • 159
  • 201
  • 202
  • 205
  • 208
  • 210
  • 214
  • 213
  • 222
  • 223
  • 238
  • 240
  • 257
  • 263
  • 264
  • 362
Bataliony piechoty
Ośrodki zapasowe
  • p
  • d
  • e
Broń Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Broń produkcji krajowej
(konstrukcje własne lub licencyjne)
Pistolety
Pistolety maszynowe
Karabiny i karabinki
Karabiny maszynowe
Karabiny przeciwpancerne
Granaty ręczne
Granatniki
Miotacze ognia
Moździerze
  • wz. 31
Szable i pałasze
Bagnety
Uzbrojenie ochronne
Konstrukcje prototypowe
Broń zagraniczna
(przejęta lub zakupiona
po I wojnie światowej)
używana w ograniczonym zakresie
lub wycofana przed 1939
Pistolety i rewolwery
Karabiny i karabinki
Karabiny maszynowe
Granatniki
Uzbrojenie ochronne