Barometr : Barometr cieczowy, Barometr sprężynowy, Wyskalowanie barometrów, Zobacz też Wikipedia, wolna encyklopedia

Barometr

Barometr – przyrząd do pomiaru ciśnienia atmosferycznego^[1]. W zależności od zasady działania, barometry dzielą się na cieczowe i sprężynowe.

Barometr cieczowy

Pierwszy barometr cieczowy zbudował Torricelli w 1643. Do pomiaru ciśnienia atmosferycznego wykorzystywana jest tu ciecz o znacznej gęstości (zwykle rtęć) zawarta w rurce umieszczonej pionowo. Ciśnienie hydrostatyczne cieczy równoważy ciśnienie atmosferyczne, a wysokość słupa cieczy zależy od tego ciśnienia. Zakłócenia w pracy barometrów cieczowych mogą być spowodowane odchyleniem od pozycji pionowej, zmianą gęstości cieczy przy zmianie temperatury otoczenia, dostaniem się powietrza do tzw. próżni Torricellego nad cieczą, zmianą wysokości słupa cieczy z powodu sił przylegania cieczy do ścianek rurki. W przypadku rtęci, siła ta jest ujemna i powoduje obniżanie się poziomu cieczy w cienkich rurkach.

Ze względu na różnice w konstrukcji, barometry te możemy podzielić na:

naczyniowe
lewarowe,
naczyniowo-lewarowe,
Fortina.

Barometr sprężynowy

Osobny artykuł: aneroid.

Wyskalowanie barometrów

Ciśnienie można wyrażać w jednostkach zwanych paskalami (od nazwiska francuskiego uczonego Pascala, który poprzez swoje eksperymenty wzbogacił wiedzę o ciśnieniu atmosferycznym).

Podziałka barometrów jest wyskalowana w torach lub hektopaskalach (paskalach).